11 हनते पतरस सुरतानेनखने कताया, “नुँहू बेगर जाःतेयिंग सुदीयतना भगवान आँयग बराहील वारतिरिगखन हरदोसराः तिःई अते अरू एहूदाकू ओंगोल दोहोतेरा हना जमा ओंगोलकून अतेय सडावकिरिंगा।”
हनमेला हाँय उहियारवाडखने कताया, ईंग अपांगरिकुःआ सेवकिया होड़कू जोम लगा मुरुक इदा। दो ईंग नंडा रंगेगतिंग गुजुःतना।
दो असाका परबू भगवानरीग बराहील पतरस गेतेगा हना छिनारेय एचे ञेलयान अरू मरसल विड़चेड़नेना। हाँय परतस ढोकलाव बेरेडतिडिगखने कताया, “हलीमे, रिमुः।” अरू हननमेला हाँयकू तोलतेरा हना सिकिड़ीकून हाँय तिःईते कसड़यान।
दो बार बरिस होयानेन तयोमरे पुरकियूस पिसतूस, पेलिकसराः बदलारे मरंग हातपात होड़े बड़ाँवयान। मनदो पेलिकस एहूदाकू एचे बहालकू लगा पउलूस तोलतो इयाय दोहो ओवातिरिया।
पिसतूस एहूदा मूक होड़कू एचे बहालकू लगा पउलूस एचेरेय कतातेरा, “आम बदीरे जाः बड़रा इदा हना ईंग फड़ियावगे लगा एरुसलेमरे सेन लगाम चहाःतना जा?”
मनदो रइत मेला परबू भगवानरीग बराहील हना जेहेलराः दुवारकूने गीगतेरा अरू हँकू बहरी उडुंग अगूतेडकूखन
जमा सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू भगवान सडावकूता हँकुःआ होड़कू सेवाकू लगाय वारतेडकुःआकू ना लवे जा?
हाँयकू सेवाता हँकुःआ होड़कू भगवान कटसिया अतेय सडावकू लगा अरू बेलूर होड़कू फड़ियावराः दिन वरी डंडियावगोड ञवन लगा होंय सुदीयता।