12 दो भगवानराः सुद बिरुवा ईंग एचेरेय कताया, बेगर जाः घड़ीन हँकू सुदाम सेन, माःआन। नँकुःआ छोनो बिसवासी होड़कू ईंग सुदा सेनेडखन कुरनेलियूसराः ओड़ाःरेले सोदोरनेन।
दो उसूप नाःआ इयाय ओंगोल दोहोतेरा दो, परबू भगवानरीग बराहील सपनारे हाँय एचेरे एचे ञेलनेनखने कताया, “ने दाऊदरीग नइड़-बाँस होड़ उसूप, सुनुद बिरुवाते मरियम भरी-पावकिया। हनालगा हाँय आम अइमी बड़ाँः अते अहम बोर।
मनदो सतायराः बिरुवा वेग दो अपे जमा बरानाः सताय दूरे उदुःवापेता। हाँय अनँयग ओंगोलते ओरोय कतातेरा। मनदो हाँय अयुमेता हनानाःए कता उदुःगेता अरू दरवाःआ हना कताकून होंय कता उदुःगोडता।
दो मी दिनरे अंदांज मी सव बीस बिसवासी होड़कू मिनीरेकू जुमावनेना। अरू हँकू तलारे पतरस चड़ाँनेन
दो पतरस हँकू आँयग सुदा हना रइत दोहोन लगा ओड़ाः पेंदारेय राः अदेरतेडकुःआ। एटाः दिन हाँय हँकू सुदाय सेनेडा अरू जोपा सहर अते तोनोंग तोनोंग बिसवासी होड़कू हों हाँय सुदाकू सेनेडा।
पतरस सुदा हंडाकू वेजेडा हँकुःआ एहूदा बिसवासी होड़कू बेगर एहूदाकू हों सुद बिरुवातेकू पेरेगनेनखन,
हाँय अलेय उदुःवाःआ, ईंग ओड़ाःरे मी होड़ सेरमो देसरीग बराहील चड़ाँतिंग ञेलतिरिया। अरू हाँय ईंग एचेरेय कताया, जोपा सहर अगी होड़कू वारकेडखन पतरस माःआनकू कतावायता हाँयग सिमोनमे एचे राः अगू, माःआन।
दो हँकू उपास घड़ीन परबूकू जाग मेला, सुद बिरुवा कतातेरा, “ईंग राःकेडकिना हना बुता एचे लगा बरनाबास अरू साहूलपे एटाःगोड।”
दो भगवानराः सुद बिरुवा हँकिन बना होड़ वारगोतेडकिन अरू हँकिन सिलुकिया सहर अगी तोराकिन अरू हना ततेर अते जहाजरे देगकियानखन सइपरास डुगु अगी तोराकिन।
हँकू मुरुककू कता होड़ेंगा अरू हना तयोमरे पतरस हँकू तलारे चड़ाँनेनखने कताया, “ने वपक बोपोहकूतिंग, अपे नाःआ कतापे सुसुदीतना। तोनोंग बरिस मड़ंगरे बेगर एहूदाकू ईंगते भगवानराः नपाय सरवन अयूमकेडखन बिसवासगे लगा अपे अते भगवान ईंगे सुनावकेरा।
हाँयग भगवान अबू अरू हँकू एचेरे तोनोंगाः पाचपटी सुदा मेरेय एचेकेरा। हँकू ईसू एचेरेकू बिसवासतेरा, हनालगा हाँय हँकूराः जीवे एचे सुदकेरा।
दो हंडाकुःआ बिसवासी होड़कू अले बदीरेकू अयूमतेरा दो हँकू अपियूसराः बजार अरू पेय धरमसाला ञावराः ततेर वरी अले सुदा जुमाः लगाकू वेजेडा। हँकू ञेलतेडखन पउलूस भगवाने जागतेरा अरू हाँयराः जीव बड़ियाड़यान।
दो सुद बिरुवा पिलिप एचेरेय कताया, “आम हनानाः रंत अगीम सेन अरू मिनी जुदाबा सेन।”
अरू ईसू मसी एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ जमा होड़कू भगवान बेगर पाचपटीते आँयगराः ओंगोल इया बेगर गारबार होड़कूय बड़ाँवकूता।
भगवानराः बड़रा कता होड़कूराः कताते सहे एटाः तोनोंगाः बड़राते सहे अले ञावते तोनोंगीग ओजाःतेरा हना चिठीते तोनोंगीग होड़ अपे एचेरेय कतायता, ईसू मसी कुदा वेगकिया, माःआन। दो हना बड़राते अपेराः जीव ओहेन अहापे कुंभलावगे अरू अहापे बयावगुः।
सुद बिरुवा अरू कनिया कतायता, “वेगमे।” अरू अयुमेता हाँय कताय, “वेगमे।” अरू ततंगतो होड़कू वेग लगा इदा अरू चाहाःताय हाँयग होड़ बेगर दामते जीवराः दाःए ञूय।