5 दो जोपा सहर अगी होड़कूम वार अरू पतरस माःआनकू कतावायता, हाँयग सिमोनमे एचे राः अगू।
ईसू नुमाड़तेडकुःआ हँकुःआ बारहगोटोंग मूक चेलाकू नँकुःआ होड़कू हवे। ईसू पतरस माःआने ञावतिरिया हाँयग सिमोन,
हना तयोमरे अंदरियास, ईसू एचेरे सिमोने गोःयाडीग। दो ईसू, सिमोन ञेलतेडखने कताया, “आम एहुनारीग बेटात सिमोन हवे। आम कइपा माःआनकू कतावामता।” (कइपाराः मतलोब मरंग दिरि हवे अरू हान उनानी भासीरे पतरस माःआन इदा।)
हँकुःआ होड़कू हंडा चड़ाँकियानखनकू होंबरेया, “सिमोन पतरस ञावीग होड़ गुतिया होड़ इया नंडा इदानिया जा?”
दो तोनोंगीग जोपा सहररे वारकेडखन होड़कू पतरस माःआनकू कतावायता, हाँयग सिमोनमे एचे राः अगू। हाँय सिमोन ञावीग चमार जइत होड़राः समुंदर धरीरे इदा हना ओड़ाःरेय दोहोनता, माःआन।
हँकू मुरुककू कता होड़ेंगा अरू हना तयोमरे पतरस हँकू तलारे चड़ाँनेनखने कताया, “ने वपक बोपोहकूतिंग, अपे नाःआ कतापे सुसुदीतना। तोनोंग बरिस मड़ंगरे बेगर एहूदाकू ईंगते भगवानराः नपाय सरवन अयूमकेडखन बिसवासगे लगा अपे अते भगवान ईंगे सुनावकेरा।
दो हना रइत पउलूस मीटोंग दरसने ञेलतेरा। हना दरसनरे मकिदुनिया देसरीग मी होड़ हाँय एचेरे चड़ाँनेनखने असेया, “मकिदुनिया देसमे वेग, अरू अलेम संघरावा।”
जोपा सहररे मी होड़ अइमी दोहोना। हाँयराः ञाव दोहोना तबीता। नाःआ लबद उनानी भासीरे डोरकास माःआन हवे (नाःआ बनर लबदकूनराः अरत सरम हवे)। हाँय एटाः होड़कू लगा नपाय नपाये एचेया अरू गरीब होड़कूय संघरावाःआ।
जोपा सहर लुदा गाँवराः लेसानरे दोहोना। हनालगा चेलाकू पतरस लुदारे इदानिया माःआनकू अयूमतेरा। दो हँकू बार होड़ होड़किन हाँय एचेरेकू वारगोतेडकिन अरू हाँय एचेरेकू एचे कतातेड, “दोबू, अलिंग सुदा जोपा अगी ओहेनबू सेन।”
नाःआ कता जमा जोपारिकुःआ होड़कू अयूमतेरा अरू मुरुक होड़कू परबू ईसू एचेरेकू बिसवासतेरा।
तोनोंग दिन वरी पतरस जोपारे सिमोन ञावीग चमार जइत होड़ एचेरेय दोहोना।