3 दो मी दिन ढड़काः बेला हाँय मीटोंग दरसने ञेलतेरा। हाँय मी होड़ सेरमो देसरीग बराहीले ञेलतेरा अरू हाँयग बराहील, हाँय एचेरे वेगवाडखने कताया, “ने कुरनेलियूस!”
ढड़काः बेला ईसू मुरुक सटीते खिररीनेनखने कताया, “इलोई, इलोई, लमा सबकतनी।” नाःआ कताराः मतलोब नाःआ हवे, “ने भगवान, ने भगवान, आम चिला लगाम अड़ाःगोतेडिंगा?”
हनमेला जकरिया असाका परबू भगवानरीग बराहीले ञेलतेरा। हाँयग बराहील, भगवान लगा सकलाकू बालता हना उसूल धामराः खउना अगीय चड़ाँयान।
हननमेला सेरमो देसरिकुःआ मुरुक बगरा बराहीलकू हाँयग बराहील सुदा असाकाकू जुमावनेना। अरू हँकू भगवान जाग जागकू कतातेरा,
पतरस बयावनेनखने ओंगलेःआ, “नाःआ दरसनराः मतलोब चिला होया अवेनता?” दो हननमेला कुरनेलियूस वारतेडकुःआ हँकुःआ होड़कू सिमोनराः ओड़ाः अगीकू सोदोरनेना।
पतरस हना दरसन बदीरे ओओंगोलरेय दोहोना दो सुद बिरुवा हाँय एचेरेय कताया, “अयुमेमे, पेनेय होड़कू आमकू ञामतना।
दो कुरनेलियूस कता कुदातेरा, “चाइर दिन मड़ंग निनिन मिन ढड़काः बेला ईंग ओड़ाःरेयिंग अरजीःआ। असाका मी होड़ होड़ विड़चेड़तो सोनहे तुसिंगतेडखन ईंग मड़ंगरेय चड़ाँयान
एटाः दिन तिकिन बेला हँकुःआ पेनेय होड़कू जोपा सहर अगीकू सोदोरनेन मेला पतरस हाँय दोहोना हना ओड़ाःराः सेरमो अरजी लगाय रकबनेना।
हाँय अलेय उदुःवाःआ, ईंग ओड़ाःरे मी होड़ सेरमो देसरीग बराहील चड़ाँतिंग ञेलतिरिया। अरू हाँय ईंग एचेरेय कताया, जोपा सहर अगी होड़कू वारकेडखन पतरस माःआनकू कतावायता हाँयग सिमोनमे एचे राः अगू, माःआन।
ईंग सेवागेयतना ईंगरीग मालिक भगवान हाँयरीग बराहील तिसिंग रइत ईंग एचेरे वेगनेनखने कताकेरा,
मी दिन पतरस अरू एहुना ढड़काः बेला भगवान ओड़ाः अगी अरजी बेलारेकिन सेनेडा।
मनदो रइत मेला परबू भगवानरीग बराहील हना जेहेलराः दुवारकूने गीगतेरा अरू हँकू बहरी उडुंग अगूतेडकूखन
दो दिमसकूस सहररे मी होड़ चेला दोहोना। हाँयराः ञाव दोहोना हनानियाह। हाँय सुदा दरसनरे परबू कतातेरा, “ने हनानियाह!” दो हाँय कतातेरा, “हाव, परबू।”
हाँय कसड़नेना अरू मीटोंग बड़राय अयूमतेरा, “साहूल साहूल, आम चिला लगा ईंगमे संतावगींगतना?”
जमा सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू भगवान सडावकूता हँकुःआ होड़कू सेवाकू लगाय वारतेडकुःआकू ना लवे जा?
ईसू सेरमो देसरिकुःआ जमा बराहीलकू अते मरंग ञावे पवावकियानते, हाँय हँकू अते अगम मरंगे बड़ाँवकिया।