19 पतरस हना दरसन बदीरे ओओंगोलरेय दोहोना दो सुद बिरुवा हाँय एचेरेय कताया, “अयुमेमे, पेनेय होड़कू आमकू ञामतना।
मनदो सतायराः बिरुवा वेग दो अपे जमा बरानाः सताय दूरे उदुःवापेता। हाँय अनँयग ओंगोलते ओरोय कतातेरा। मनदो हाँय अयुमेता हनानाःए कता उदुःगेता अरू दरवाःआ हना कताकून होंय कता उदुःगोडता।
हँकुःआ होड़कू हंडा चड़ाँकियानखनकू होंबरेया, “सिमोन पतरस ञावीग होड़ गुतिया होड़ इया नंडा इदानिया जा?”
दो मी दिन ढड़काः बेला हाँय मीटोंग दरसने ञेलतेरा। हाँय मी होड़ सेरमो देसरीग बराहीले ञेलतेरा अरू हाँयग बराहील, हाँय एचेरे वेगवाडखने कताया, “ने कुरनेलियूस!”
दो भगवानराः सुद बिरुवा ईंग एचेरेय कताया, बेगर जाः घड़ीन हँकू सुदाम सेन, माःआन। नँकुःआ छोनो बिसवासी होड़कू ईंग सुदा सेनेडखन कुरनेलियूसराः ओड़ाःरेले सोदोरनेन।
दो हँकू उपास घड़ीन परबूकू जाग मेला, सुद बिरुवा कतातेरा, “ईंग राःकेडकिना हना बुता एचे लगा बरनाबास अरू साहूलपे एटाःगोड।”
हँकू मुरुककू कता होड़ेंगा अरू हना तयोमरे पतरस हँकू तलारे चड़ाँनेनखने कताया, “ने वपक बोपोहकूतिंग, अपे नाःआ कतापे सुसुदीतना। तोनोंग बरिस मड़ंगरे बेगर एहूदाकू ईंगते भगवानराः नपाय सरवन अयूमकेडखन बिसवासगे लगा अपे अते भगवान ईंगे सुनावकेरा।
हना वरीते अले हंडाकुःआ तोनोंग तोनोंग बिसवासी होड़कू सुदाले जुमावनेना अरू हँकू सुदा सात दिन वरीले दोहोना। भगवानराः सुद बिरुवाते हँकू पउलूस एरुसलेम अलोय सेन लगाकू कतातेरा।
दो सुद बिरुवा पिलिप एचेरेय कताया, “आम हनानाः रंत अगीम सेन अरू मिनी जुदाबा सेन।”
सुद बिरुवा मिनीटोंग इदा अरू नाःआ जमा दहिनकून हनाँयग सुद बिरुवा एमेवाकूता। मनदो हाँयग सुद बिरुवा तोनोंगीग एमेवा लगाय चहाःता, हनाँयग होड़ लगा दहिनकूने एनेमेगोडता।
भगवानराः सुद बिरुवा नपायते उदुःगेता, दरवाःआ हना बेला अदोम होड़कू बहकावकूता हना भूतकूराः चेडरे बिसवासकेडखन सताय बिसवासकू अड़ाःगोडता, माःआन।