17 पतरस बयावनेनखने ओंगलेःआ, “नाःआ दरसनराः मतलोब चिला होया अवेनता?” दो हननमेला कुरनेलियूस वारतेडकुःआ हँकुःआ होड़कू सिमोनराः ओड़ाः अगीकू सोदोरनेना।
दो ईसू जमाकूराः काटे बुहालतेडखन आँयगराः सोनहे तुसिंगतेडखने दुड़ुःयान। अरू हाँय हँकू एचेरेय कताया, “अपे सुसुदीतनापे जा ईंग चिलायिंग एचेकेरा?
दो मी दिन ढड़काः बेला हाँय मीटोंग दरसने ञेलतेरा। हाँय मी होड़ सेरमो देसरीग बराहीले ञेलतेरा अरू हाँयग बराहील, हाँय एचेरे वेगवाडखने कताया, “ने कुरनेलियूस!”
हँकुःआ जमा होड़कू बयावयान अरू बोरोनेनखनकू होंबोर होड़ेंगा, “नाःआ चिला होयाःतना?”
दो नाःआ कता ईंग करा उड़ीयिंग फड़ियावगेता माःआन ओओंगोलरेयिंग दोहोना। हनालगा ईंग हाँय एचेरेयिंग होंबोरतेरा, नाःआ कता फड़ियाव होयाः लगा आम एरुसलेमरेम सेनता जा?
भगवान ओड़ाःरिकुःआ अगुरा होड़कूरीग हातपात होड़ अरू मरंग पुजउरीकू नाःआ सरवनकू अयूमतेरा दो हँकू बयावनेनखनकू ओंगलेःआ, ओहरे! नंडाकुःआ होड़कू करेगयनाकू?
दो दिमसकूस सहररे मी होड़ चेला दोहोना। हाँयराः ञाव दोहोना हनानियाह। हाँय सुदा दरसनरे परबू कतातेरा, “ने हनानियाह!” दो हाँय कतातेरा, “हाव, परबू।”
तोनोंग दिन वरी पतरस जोपारे सिमोन ञावीग चमार जइत होड़ एचेरेय दोहोना।
मसीराः सुद बिरुवाते हँकुःआ होड़कू, मसी करा उड़ी कटसियाय सहावता अरू हना तयोमरे भगवान हाँय करा उड़ीय मान मरजइतगेयता, हना बदीरे मड़ंगरेकू कता उदुःतेरा। हनालगा भगवानराः बड़रा कता होड़कू, नाःआ जमाकून करा इया होयाःता अरू तुमिस होयाःता, हना सुदीगे लगा मुरुककू कुरनिस सोतेडा।