25 दो नँकिन बना होड़ अते ईसूरीग मूक चेलाराः सेवा बुता लगा, इयेम सुनावकेरा, हना अले उदुःवालेमे।”
हनते दिरही तिःई गतररिकुःआ होड़कू एचेरेय कतायता, ने सती-सरापतो होड़कू, मड़ंग वरीते कलउ अरू हाँयरिकुःआ बराहीलकू लगा संजोड़तो इदा अरू कहियो ओरो इड़ीगनेना हना संगेलरेपे सलाव जुवाः।
दो नँकुःआ होड़कू ओरो टुटीगनेना हना कटसियाकू पवाःता। मनदो बेगर गारबार होड़कू ओरो टुटीगनेना हना जीवकू पनावाःता।”
मनुवारीग बेटात बदीरे भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हनन इयाय गुजुःता। मनदो मनुवारीग बेटाते एचे साबेयता हाँयग होड़राः जीव नपाय कहियो ओरो दोहोनेना। हाँय अनाहाय जनमावकुः दो, हाँय लगा नपाय दोहोकुःआ।”
जूदा डुंडीगतो रुटीय जोमतेरा दो ईसू हाँय एचेरेय कतातेरा, “दूमे! आम एएचे लगा इदा, हना नुनुँहूम एचेय।” हननमेला कलउ हाँय एचेरेय समसावनेना।
ईंग हँकू सुदा चउंदीसरेयिंग दोहोन मेला आमराः ञावराः जंगरते हँकूयिंग बनसाव हड़ाःकुःआ। लायगुः लगा भगवान दोहोतिरिया हनाँयग चेला एकला भगवानराः कागदरे ओजाःतो इयाय लायगुःता।
जमा जइत होड़कू ईसू मसी मनेवाडिगखन बिसवास अवे लगा, भगवान हाँयते अले मयावाडखन मूक चेलाकूय बड़ाँवकेडलेःआ।
अदोम होड़कू कतायतना, पउलूस ईसू मसीरीग मूक चेला ना लवे, माःआन। मनदो अपे ईंग ईसूरीग मूक चेला हवे माःआन अपे जीवरेपे ओंगोल दोहोबाःकाडिंगा। अपे ईसू एचेरेपे बिसवासकेरा हना ञेलकेडखन होड़कू सुदींगता, पउलूस ईसू मसीरीग मूक चेला हवे, माःआन।
एहूदाकू एचेरे मूक चेलाराः सेवागे लगा भगवान पतरसे वारकेरा। अरू हनाँयग भगवान बेगर एहूदाकू एचेरे मूक चेलाराः सेवागे लगा ईंग होंय वारकेरा।