20 नाःआ मइद कतापे सुदीबाःका, भगवानराः बड़रा कता होड़कू अते तोनोंगीग अनँयगराः ओंगोल इया तोनोंगाः मेरकू कतागाड।
भगवान अबूय मयावाडबूखन एटाः एटाः दहिने एमेवाडबुःआ। तोनोंगीग भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ हवे दो हाँय भगवान एमेतेरा हना बिसवास इयाय कताय।
दो नाःआ जमाकून अपे एनेचेगोड ञवन लगा इदा। अबू ईसू मसी एचेरेबू बिसवासकेरा हना वरीते, भगवान अबू जमालेःआतेय सडावबूता, हना दिन लेनेसान इदा। हनालगा अपे नाःआ जूग बदीरे नाय नपायते सुदीकेडखन अपीगतो होड़कू इया अहापे दोहोन, मनदो बेरेडकियानखन सवासितीपे दोहोन।
अबू मीटोंग कताबू सुसुदीतना, अबूराः जुना जीव ईसू सुदा कुरूसरे ठोंकाव गोएगतो इदा, जेमहा अबूराः कसूर जीव टुटीग जुवाः अरू अबू कसूरराः बोझारे कहियो अलोबू पराः।
अबू नाःआ हों सुदीयतनाबू, भगवानराः नियमकून बेगर गारबार होड़कू लगा मेरेय तुलागाड। मनदो गारबार अरू तुड़ेंग-तपेग होड़कू लगा, भगवान मेरकू मनाःता अरू कसूर होड़कू लगा, सुद कोवानेःआ अरू बेलूर होड़कू लगा, एंगात अपातकू ञेड एंडात होड़कू अरू ञेड एएंडा होड़कू लगा,
भगवानराः कागदराः जमा सरवन भगवानराः अगुवाइते ओजाःतो इदा अरू अबू होड़कू चेडकू लगा, डंटावकू लगा, मंदरावकू लगा अरू बेगर गारबारते नपाय जीवकू जियाः लगा मुरुक नफा एमेयता,
अपे सुदीयतना, हनाते अपे सहाव घड़ीन बिसवासरे बड़ियाड़गुः लगापे चिडुःता।
मड़ंगरे नाःआपे सुदीका, चउंदीस टुटीगगुःता हना अते मड़ंग दिनरे अँननकूराः कसूर ओंगोल इयाकू सलाःता हँकुःआ लंदा-एरंग होड़कू वेगता।