29 तोनोंगीग होड़ बिसवासरेय अबड़ाःतान दो, ईंगराः जीव मेर हुडिंगुःता जा? तोनोंगीग कसूररेय बझाःतान दो ईंगराः जीव मेर अदरुजीनता जा?
दो ईंग बदीरे बिसवासरे बड़ियाड़कू दोहोनता हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन भगवान भलावाता।”
दो हनमेला भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हना कता हाँयरिकुःआ चेलाकू उहियार अगूतेरा, “आमराः ओड़ाःराः ओंगोलते ईंगराः जीव मेर सिडाःतना।”
बहालतेकू दोहोनता हँकुःआ होड़कू सुदा अपे होँपे बहालगुः अरू इयामतकुःआ होड़कू सुदा अपे होँपे इयाम।
ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अबू बिसवासरे बड़ियाड़ इदानबुःआ। हनालगा अबू अँननबू अबू अलोबू ननायगुः। मनदो बिसवासरे अबड़कू दोहोनता हँकुःआ होड़कू, सहाव घड़ीन संघरावाकू लगा इदा।
अपेके जोम-ञूय लगा ओड़ाः कोवानेःआ जा? अपे भगवानराः कलसिया मेरपे बेग-हतावातना जा? अरू तोनोंगाः कोवाना हँकुःआ होड़कू मेरपे एचे गियूकूतना जा? ओहरे! अपे एचेरे चेले माःआनिंग कताय? अपे ईंग भल-भलायपे जा? अहाँ! कहियो ओरोयिंग भल-भलायतेडपेःआ।
मीटोंग दगली हसूरे पराव जुवाःतान दो जमा देह हसूरे दोहोनता। अरू मीटोंग दगलीराः भल-भलाय होयाःतान दो जमा देह दगलीकून अहाल-बहाल जुवाःता।
हँकुःआ होड़कू ईंग कतावाकूता, ने बोको होड़कू, अपे तोनोंगाः बिहानपे वेरतान दो, हना जांग हास पेंदारे सेयाकेडखन मेर ओमोनगुःता जा?
हनालगा ईंग जोजोम अते वपक बोपोहकूतिंग अते तोनोंगीगिंग एचे कसूरगेय दो ईंग मास कहियो ओरोयिंग जोपेडा।
अपे जमालेःआ अँननपेराः ओंगोल इयापे एचे अवेयता। मनदो अबड़ जीव होड़कू एचे कसूरकू अते सवासितीपे दोहोन।
बिसवासरे अबड़ जीव होड़कू लगा ईंग हँननकू इयायिंग बड़ाँवनेना, जेमहा हँकू बिसवारेकू बड़ियाड़ जुवाः। ईंग जमा होड़कू लगा अँननकू इयायिंग बड़ाँवनेना, जेमहा ईंग अते तोनोंग इया ईसू मसी एचेरेकू बिसवासगे लगा हँकूके आँच पराः।
अले अबड़ इदानले हों, अपे जबड़ जुवाः दो, अले बहाल जुवाःता। अरू अपे नाय नपायपे उडु-बुडू जुवाः लगाले अरजीता।
मनदो हँकूराः लूर-नेवन सताय नपाय सरवन इया मेरिंग ञेलगाड। दो ईंग जमाकू मड़ंगरे पतरस मंदराव घड़ीनिंग कतावातेरिया, “ने पतरस, आम एहूदा होड़ हवे, मनदो आम बेगर एहूदा होड़ इयाम जियाःतना। दो चिला लगा आम बेगर एहूदाकू, एहूदाकू इया जियाः लगाम रेनहाकूता?”
अपे कटसिया मेला जमा इयातेपे संघरा होड़ेंगगोड ञवन अरू नाःआ इया अपे जमालेःआते मसीराः हुकुमपे मनाःता।
“अपेराः बुतायिंग सुसुदीता। अपे मिहनइत घड़ीनपे बुताता अरू सहाव घड़ीनपे दोहोनता। अपे बेनेलूर होड़कू मेरपे सहाव अवेकूता। अपे हँकुःआ होड़कू जासतेडकूखन सुदीगोतेडकुःआ, नँकू अडिग होड़कू इदानकुःआ, माःआन। हँकू सतायरे मूक चेलाकू ना लवे, मनदो हँकू अँननकू अँकू कतनता, अले ईसूरिकुःआ मूक चेलाकू हवे, माःआन।
हनते हों अपे बदीरे ईंगके मीटोंग बड़रा ककता लगा इदा; इजबील ञावीग अइमी मेरपे हिगार एंडायतना। हाँय ईंगरिकुःआ सेवकिया होड़कू अडिगकेडकूखने कतायता, ईंग भगवानराः बड़रा कतायीग अइमी हवे, माःआन। हाँयराः चेडतोते, मुरतीकून मड़ंगरे मंडावतो जिनिसकून जोम लगा अरू सनहा-सनहीपे एचेय लगा होड़कूय बहकावतना।