11 अपे एचेरे सेन बदीरे अबूरीग अपांग भगवान अरू परबू ईसू अगुवाइवाले लगाले अरजीतना।
हनालगा अपे एटाः होड़कूराः कसूरपे बराव एंडागे दो, अपेरीग सेरमो देसरीग अपांग भगवान हों अपेराः कसूरे बराव एंडाता।
जेमहा होड़कू अलोकू सुदीय, नँकू उपासरे इदानकुःआ, माःआन। सेरमो देसरे इदानिया अपेरीग अपांग भगवान एकला सुदीय अरू हाँय अपे इमाने एमेवापेता।
सेरमोरेकू उडाःता हँकुःआ तितीगकूपे ञेल। हँकू मेरकू वेरता अरू ईरकेडखन पलारे हुड़ू मेरकू दोहोयता। हनारे हों सेरमो देसरे इदानिया अपेरीग अपांग भगवान हँकू जोम लगाय एमेवाकूता। दो अपे तितीगकू अते मइद कोवापेःआ जा?
मनदो भगवान मेरकू सुदीयता, हँकुःआ होड़कू नाःआ इयाःआ कताकूनकू ञामता अरू अपेरीग सेरमो देसरीग अपांग भगवान सुदीयतना अपेके नाःआ जमाकूनराः जरूरी इदा, माःआन।
जेमहा अपेराः संघरा एमेत, एटाः होड़कू अलोकू सुदीय। दो सेरमो देसरे इदानिया अपेरीग अपांग भगवान, अपेराः नपाय बुता ञेलकेडखन हनाराः इमाने एमेवापेता।”
मनदो अपे अरजी दो कुठरीरेपे सेन अरू दुवारपे सींग। हनते अबू मेरबू ञेल अवेयता हाँयग अपांग भगवान एचेरेपे अरजी। दो अपेरीग अपांग भगवान अपेराः ओनोक दनंग बुताय ञेलता अरू जमाकू मड़ंगरे इमाने एनेमेवापेता।
“टयंगाब ततेररे खिररीवाडखने कतायता हाँयग होड़राः अरो, परबू वेग लगा दूरपे संजोड़का अरू हाँय लगा दूरपे सोएगगोड।”
चउंदीसरिकुःआ होड़कू नाःआ इयाःआ कताकूनकू ञामता अरू अपेरीग अपांग भगवान सुदीयतना अपेके नाःआकूनराः जरूरी इदा, माःआन।
ईसू अरूय कताया, “ने हुडिंग गउदारिकुःआ होड़कू, अपे अलोपे बोर। अपेरीग सेरमो देसरीग अपांग, आँयगराः राइज अपे एमेवापे लगा मंजूररे इदानिया।
हनते ईसू कतातेड, “ईंग अपांग भगवान एचेरे अरीनिंग सेना। हनालगा आम ईंग अहम साब रहावकायिंग। मनदो आम ईंगरिकुःआ वपक बोपोहकूतिंग एचेरे सेनेकियानखन हँकू एचेरेम कता उदुःगोड, ईंगरीग अरू अपेरीग अपांग अरू ईंगरीग अरू अपेरीग भगवान एचेरे सेरमोयिंग सलाःतना, माःआन।”
नाःआ सरवन भगवानरीग बेटात, अबूरीग परबू ईसू मसी बदीरे इदा। हाँय होड़राः मुरइतरे दाऊद राजारीग नइड़-बाँस होड़तेय जनमावनेना।
अरू, “ईंग अपेरीग अपांगिंग होयाःता, अरू अपे ईंगरिकुःआ बेटा बिटीकूपे होयाःता।” नाःआ अगम जंगरदार परबू भगवानराः सरवन हवे।
नाःआ बेलूर चउंदीसराः जंगरते अबू सडावबू लगा, ईसू मसी अबूरीग अपांग भगवानराः ओंगोल इया, अबूराः कसूर लगा अनँयग आँयग गुजुः लगाय जिमायान।
कुलूसी सहररे ईसू मसी एचेरेकू बिसवासगेतना हँकुःआ सुद होड़कू, अपे लगा नाःआ चिठीयिंग ओजाःगेतना। अबूरीग अपांग भगवान अपेय मयावा अरू सलसतरेय दोहो ओवापे।
परबू ईसू आँयगरिकुःआ जमा सुद होड़कू सुदाय कुदा वेगता, हनमेला हाँय अबूरीग अपांग भगवानराः मड़ंगरे अपेराः जीव बेगर गारबारते अरू सुदे तुलावाडखन बड़ियाड़गे लगाले अरजीतना।
हनमेला नाःआ इया होयाःता। परबू ईसू अनँयग आँयग सेरमो देस अतेय उतराव वेगता अरू हुमइसकेय हुकुमगेता। दो भगवानरीग मरंगीग बराहीलराः अरो अयमुःता अरू मी होड़ भगवानरीग बराहील सोहनाईए ओंगता। हनते गोएगयनाकू हँकुःआ बिसवासी होड़कू मड़ंगकू जियाव रिमुःता।
जमा होड़कू लगा सलसते एमेयता हाँयग भगवान जमा बरानाःते अपेराः जीव सुदे दोहोगे अरू परबू ईसू मसी कुदा वेगता हना दिन वरी अपेराः देह, जीव अरू हनसा बेगर कसूरते दोहोगे लगा होयिंग अरजीतना।
दो अबूय दुलारकेरा, अरू मयावाडबूखन सगर सइट लगा अबू जीवे हड़ियड़गोतेडा, अरू नपाय असराय एमेकेरा अबूरीग अपांग भगवान अरू परबू इनीसू मसी,
अबू जीवरे सलसते एमेयता हाँयग परबू ईसू, अपे लगा जमा इयाःआ सलसत सगर सइटे एमे हड़ाःवापे। अरू परबू ईसू अपे जमाकू सुदाय दोहोन।
भगवान करा इया अबूय दुलारकेरा अरू ईसू मसी करा इया कटसियाय सहावतेरा हना अगी अपेराः जीवे अगुवाइवापे लगाले अरजीतना।
अबूरीग अपांग भगवान मुरुक बगरा दुलारकेडबूखन ईंगरिकुःआ लइंकू माःआने कतावाबूता, अरू सनातायते अबू हाँयरिकुःआ लनाइंकू हवे। चउंदीसरिकुःआ होड़कू भगवान मेरकू सुदीगेयता। हनालगा हँकू अबू भगवानरिकुःआ लइंकू हवे माःआन मेरकू सुदीबूतना।
अरू ईंग गदी अते तोनोंगीगराः मुरुक सटी खिररीयिंग अयूमतेरा, “भगवान नुँहू मनुवा सुदाय डेरानता, अरू हाँय हँकू सुदाय दोहोनता। हँकू हाँयरिकुःआ होड़कू होयाःता। भनगवान हमा हँकू सुदाय दोहोनता अरू हाँय हँकूरीग भगवाने दोहोनता।