23 भगवानराः हुकुम ननानाः हवे। भगवानरीग बेटात ईसू मसी एचेरे अबू बिसवासगे लगा इदा। अरू ईसू मसी अबू एचेरेय हुकुमकेरा हनन इया एटाः होड़कू सुदा अलार-दुलारते दोहोन लगा इदा।
अरू एटाःआ हुकुम ननानाः हवे, आमरीग परुसी अनम इयाम अलार-दुलारगेय।
पतरस कताय मेला बदरी हँकू जमाकू दाब रेडगोतेडकू। हना बदरी अते भगवानराः बड़राकू अयूमतेरा, नाँय ईंगरीग दुलार बेटा हवे। दो अपे नाँयराः कतापे मनाः, माःआन।
मनदो हाँय एचेरेकू बिसवासकेरा, हँकुःआ जमा होड़कू भगवानरिकुःआ लइंकू होयाः लगा हातपाते एमेवाडकुःआ।
ईंग अपे लगा मीटोंग नँवा हुकुमिंग एमेयतना। ईंग अपेयिंग अलार-दुलारतना, हनन इया अपे होँपे अलार-दुलार होड़ेंगगोड ञवन।
ईसू अनँयग चेलाकू एचेरेय कतातेरा, “अपेराः इंदरी अहापे कुंभलावगे। भगवान एचेरेपे बिसवासगे अरू ईंग एचेरे होँपे बिसवासगोड ञवन।
ईंगराः हुकुम ननाः हवे, ईंग अपेयिंग अलार-दुलारता। हनन इया अपे होँपे अलार-दुलार होड़ेंग।
मिनीटोंग सताय भगवान अनम इदानमेःआ। दो आम अरू आम वारकिरिया हाँयग ईसू मसी, अलंग बना होड़कू सुदीलंगता, हनानाः हमा ओरो टुटीगनेना हना जीव।
ईसू पसहा परोब मेला एरुसलेमरेय दोहोना अरू हाँय मुरुक बयाव जुवाः इयाःआ बुताय एचेतेरा। हना ञेलतेडखन मुरुक होड़कू हाँय एचेरेकू बिसवासतेरा।
हाँय एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू डंड मेरकू पवाःता, मनदो हाँय एचेरे मेरकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू डंडकू पवाःता। हँकुःआ होड़कू भगवानरीग मिनी होड़ बेटात एचेरे मेरकू बिसवासगाड। हनालगा हँकुःआ होड़कू डंडियावकू लगा भगवान एटाःकेडकुःआ।
दो ईसू कतावाडकू, “भगवान ईंगे वारकिरिंगा। हनालगा ईंग एचेरेपे बिसवासगे। ननानाः हवे भगवानराः ओंगोल इयाःआ बुता।”
दो हँकिन कताया, “परबू ईसू एचेरेम बिसवासगे, दो आम अरू आमराः ओड़ाःरिकुःआ जमा होड़कू सडाव जुवाःता।”
ईसू मसी अबू दुलारकेडखन अनँयग जीव अबू लगा भगवान मड़ंगरे मुरुक नपाय महकराः बलिदान इयाय जिमातेरा। हननलगा अपे अँननपे दुलार होड़ेंगगोड ञवन।
अरू अलार-दुलार होड़ेंग लगा भनगवान अतेपे चेडकिया। हनालगा अपे अलार-दुलार होड़ेंग बदीरे ईंगके ओओजाः लगा कोवानेःआ।
कसूर होड़कू सडावकू लगा चउंदीसरे ईसू मसी वेगनेना, अरू नाःआ कता सनाताय अरू जमाःलेःआते मनाः जुकूर इदा। अरू जमा कसूर होड़कू अते मरंगीग कसूर होड़ इनिंग इदानिंगा।
अपे सताय कता मनावकेडखन अपेराः जीवपे सुदकेरा, जेमहा अपे अँननपे सतायते अपेराः इनिंदरी इंदरीते अरूपे अलार-दुलार होड़ेंग।
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा, “अपे एटाः होड़कूपे दुलार दो, हँकूराः मुरुक कसूरकूनतेपे कता बनसावकूता।” हनालगा अपे नाःआ मनइद कता इया अँननपे अपे इनिंदरी इंदरीते अलार-दुलार होड़ेंग ञवनपे।
ने ईंगरिकुःआ सउंगताकू, ईंग अपे लगा तोनोंग इयाःआ नँवा नियम मेरिंग ओओजाःतना। मनाड़ंग जूग अते अपे एचेरे इदा अरूपे अयूमकेरा हनानाः सरवन हवे ननानाः नियम।
ननानाः सरवन अपे मड़ंग वरीतेपे अअयूमतना, अँननपे अपे अलार-दुलार होड़ेंग।
तोनोंगीग होड़ एटाःकू एचेरेय कतायता, ईसू भगवानरीग बेटात हवे, माःआन दो हाँय जीवरे भगवान दोहोनता अरू हाँय हों भगवान सुदाय मिनी जुवाःता।
भगवान अबू लगा नाःआ इयाय हुकुमकेरा, भगवान सुदाय दुलारता हाँयग होड़ एटाः बिसवासी होड़कू हों अलार-दुलारकू लगा इदा।
भगवानरीग बेटात एचेरेकू बिसवासगेतना हँकुःआ होड़कू लगा ईंग नाःआ कताकूनिंग ओजाःगेतना, जेमहा अपे सुदी अवे ओरो टुटीगनेना हना जीव अपे लगा भगवान एमेकेरा, माःआन।