9 तोनोंगीग होड़ कताय, ईंगराः जीव मरसल इया नपाय इदा, माःआन अरू हाँय आँयग बिसवासी वपक बोपोहकूय हिनइस-बिनइसवाकूता दो, हाँय नुँहू वरी हों कसूरराः अंदरारे इदानिया।
ईसू हँकू एचेरेय कताया, “अपे अंधापे दोहोकुः दो अपे एचेरे कसूरराः बोझा ओरो दोहोनेना। मनदो अपे कतायतना, अले ञेञेलतनाले, हनानाः अते अपेराः कसूरराः बोझा दोनोहो जुवाःता।”
दो मी दिनरे अंदांज मी सव बीस बिसवासी होड़कू मिनीरेकू जुमावनेना। अरू हँकू तलारे पतरस चड़ाँनेन
मनदो नाःआ इया मेरकू बडेनता हँकुःआ होड़कू अंधा होड़कू इया सहे कोयोल कोयोलकू ञेलता हँकुःआ होड़कू इया इदानकुःआ। अरू भगवान हँकूराः मड़ंगाः कसूरकूने बुहाल अमिंगतेरा हना कता हँकू लिड़िंग एंडागोतेरा।
अबू अंदरारे दोहोन इया बेलूर बुताबू एचे ञवनता अरूबू कतायता, अले भगवान सुदा मिनी इदानलेःआ माःआन दो, अबू लबरातना अरू अबू सताय कता इया मेरबू सलाःतना।
तोनोंगीग होड़ अनँयग बिसवासी वपक बोपोहकूय हिनइस-बिनइसवाकूता दो, हाँय कसूरराः अंदरारे इदानिया। कसूर अते हाँय अंधायना अरू हाँय मेरेय सुदीयता ईंग करा अगींग सेनतना हना।
तोनोंगीग होड़ कताय, ईंग भगवानिंग सुदीयतना, माःआन मनदो हाँय भगवानराः नियम मेरेय मनाःता दो हाँय लबरा होड़ हवे अरू भगवानराः सताय कता मेरेय सुदीयतना।
नपाय मेरेय एचेयता अरू अनँयग बिसवास वपक बोपोहकू मेरेय अलार-दुलारकूता हाँयग होड़ भगवानरीग लँइग ना लवे। ननन अते अबू सुदीगोडता इये भगवानरीग लँइग हवे अरू इये कलउरीग लँइग हवे, माःआन।
तोनोंगीग होड़ कतायता, ईंग भगवानिंग दुलारतना, माःआन। मनदो एटाः बिसवासी होड़कू मेरेय अलार-दुलारकूता, हाँय लबरा होड़ हवे। तोनोंगीग होड़ हाँय सुदाय दोहोनता हाँयग बिसवासी वगात मेरेय अलार-दुलार अवेयता दो मेरेय ञेलगरिया हाँयग भगवान हाँय करा इयाय अलार-दुलार अवेय?