10 मनदो भगवान अनँयगराः बिरुवाते अबू एचेरे ननानाः कताकूने एचे उदुःतेरा। सुद बिरुवा जमालेःआय सुदीयता। हान मनुवाकू लगा ओकोत इदा भगवानराः कताकून हों नपायते सुदीयता।
दो ईसू कतातेड, “भगवानराः राइजराः ओकोत कताकून सुदी लगा अपे लगा भगवान कनहूने एमेकेरा, मनदो हँकुःआ होड़कू लगा कोवान।
हनते ईसू कता कुदातेरा, “ने एवनारीग बेटात सिमोन, भगवान आम जीवे नपायकेरा। तोनोंगीग मनुवा अगीते कोवान, मनदो सेरमो देसरे इदानिया ईंगरीग अपांग भगवान, नाःआ कता अनँयग आमे कता उदुःवाडमेःआ।
हनमेला ईसू भगवानराः सुद बिरुवाते पेरेगनेनखन बहालतेय कताया, “ने ईंगरीग अपांग भगवान सेरमो देस अरू चउंदीसरीग मालिक, आमिंग धनियाबादतना। नाःआ कता मुरुक कनहूनदार होड़कू अरू सुदी होड़कू अतेम ओकोतेरा अरू लइंकू इया होड़कू एचेरेम उदुःकेरा। हाव, ने अपांग भगवान, नाःआ अनमराः नपाय मरंगाः हिछा इया इदाना।”
भगवानराः सुद बिरुवा मड़ंगरे सिमोन एचेरे कतातेरा, भगवान वारेयता हाँयग मसी अरीनमे ञेलेय हना वरी आम ओरोम गोएगनेना, माःआन।
मनदो भगवान ईंगराः ञावते संघरादार इदानिया हाँयग सुद बिरुवा अपे एचेरेय वारेयता। अरू हाँयग सुद बिरुवा जमा कताकूने चेडपेता अरू ईंग अपे एचेरेयिंग कता उदुःतेरा हना जमाकूने एचे उहियार अगूपेता।
मनदो सतायराः बिरुवा वेग दो अपे जमा बरानाः सताय दूरे उदुःवापेता। हाँय अनँयग ओंगोलते ओरोय कतातेरा। मनदो हाँय अयुमेता हनानाःए कता उदुःगेता अरू दरवाःआ हना कताकून होंय कता उदुःगोडता।
तोनोंगीग भगवानराः बड़राय कता उदुः मेला, हंडा दुड़ुःतो होड़कू अते तोनोंगीग एचेरे भगवान अनँयगराः सरवन कता लगाय उदुःवाडिया दो, हाँय हनानाःए कता उदुःगे। मनदो मड़ंगे ककाता हाँय कलेकाल जुवाःय।
तोनोंगीग होड़ अनँयग जीवराः ओंगोल एकलाय सुदी अवेता, अरू हान एटाः होड़कू मेरकू सुदी अवेयता। दो ननन इया भगवानराः ओंगोल अनँयगराः बिरुवा एनेकलाय सुदी अवेयता।
ईंग जूग पुटूसरीग ततयिंग अते, सहे तोनोंगीग एटाः होड़ अते, नाःआ सरवन मेरिंग चेडगना। मनदो इनीसू मसी हमा, नाःआ नपाय सरवन ईंगे एचे उदुःवारा।
मड़ंगरे नाःआ कता ओकोत दोहोना अरू नुँहू भगवान ईंग एचेरेय एचे उदुःकेरा, अरू हना बदीरे ईंग मड़ंगरे गुनहोनिंग ओजाःतेरा।
भगवान नाःआ कता मनाड़ंग जूगरिकुःआ तोनोंगीग होड़ एचेरे मेरेय एचे उदुःगाड। मनदो नुँहू सुद बिरुवाते भगवानरिकुःआ बड़रा कता होड़कू अरू सुद मूक चेलाकू एचेरेय एचे उदुःगोतेडा।
भगवानराः सुद बिरुवा नपायते उदुःगेता, दरवाःआ हना बेला अदोम होड़कू बहकावकूता हना भूतकूराः चेडरे बिसवासकेडखन सताय बिसवासकू अड़ाःगोडता, माःआन।
हँकू अँननकूराः नफा लगा कोवान, मनदो नपाय सरवनकू अयुमेता हँकुःआ होड़कू लगाकू सेवाःआ, माःआन भगवान हँकूय एचे सुदीवातेडकुःआ। अरू नाःआ बेलारे, भगवान सेरमो देस अतेय वारकेरा हाँयग सुद बिरुवाराः जंगरते पपरसार होड़कू अपे एचेरे, सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू हों बुझाः लगाकू तरसाःतना, हना नपाय सरवनकू परसारकेरा।
मनदो ईसू मसी सुद बिरुवाय ओवाडपेःआ अरू नाःआते अपे जमा सताय कतापे सुदीयतना।
मनदो अपे लगा भगवान सुद बिरुवाय एमेकेरा। दो तोनोंगीग एटाः होड़ अपे चेडपे लगा कोवानेःआ। सुद बिनिरुवा अपे जमा कताकून एचे सुदीपेता अरू हाँय उदुःवापेता हना कता लबरा ना लवे, मनदो सनाताय हवे। सुद बिरुवा अपेय चेडकेरा हनन इया मसी सुदापे सनालावगोड ञवन।
ईसू मसी बदीराः उदुःतो कताकून, भगवान ईसू मसी एचेरेय जिमातेरा, जेमहा हाँय अनँयगरिकुःआ सेवकियाकू हलीते होनोयाः लगा इदा हना कताकूने उदुः अवे। ईंग एहुना, ईसू मसीरीग सेवकिया होड़ हवे। अरू हाँय सेरमो देसरीग बराहील वारतेडखन नाःआ कताकून ईंग एचेरेय एचे उदुःवातेरिंगा।
मनदो थायतिरारिकुःआ एटाः होड़कू, अपे हाँयराः चेडतो मेरपे मनाःता। अरू हाँयरिकुःआ होड़कू कतायता, नाःआ चेडतो कलउराः ओकोत कताकून हवे, हना कताकून बदीरे अपे मेरपे सुदीयतना। दो अपे ईंगपे अयूम। अपे एचेरे ईंग नाःआ अते एटाः तोनोंगाः बोझा ओरोयिंग एमेतेरा।