25 भगवान हँकूराः ओकोत ओंगोलकूने एचे सुदीकूता अरू हँकू टोबोः भरसारेकू उकुड़ोमगुःता अरू भगवान जाग घड़ीनकू कतायता, सतायरे भगवान अपे तलारे इदानिया, माःआन।
हाँय ईसू मड़ंगरे तबेरनेनखनने धनियाबादतिरिया। हाँयग होड़ समरिया होड़े दोहोना।
नाःआ ञेलतेडखन सिमोन पतरस ईसू मड़ंगरे उकुड़ोमवाडखने कतातेड, “ने परबू। ईंग कसूर होड़ हवे। ईंग अते सलाव जुवाःमे।”
दो भूत समसावनेना हाँयग होड़ खिररी घड़ीन ईसू काट कुटीरे तबेरकियानखने कताया, “ईसू भाबी भगवानरीग बेटा! आम ईंग चिला लगाम हलकइनगींगतना?”
दो हाँय कतातेड, “ने परबू, ईंग जीव ओंगलेतना आम भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ हवे।
दो हँकुःआ होड़कू पतरस अरू एहुनाराः डीड़कू ञेलतेरा अरू मुरुककू बयावयान। हँकू सुदीबाःगोतेड, नँकिन नियम बदीरे अलीगवार इदानकिना अरू ईसू सुदाकिन दोहोना, माःआन।
हना तयोमरे मी कुड़ी चइर गोटोंग मूक होड़कू अरू चइरो जीव-जंतूकू, गदीरे दुड़ुःतोय दोहोना हाँयग भगवान मड़ंगरे होरोकियानखनकू जागतिरिया। हँकू कतातेरा, “आमीन! हालेलुयाह!”
हाँय हना कागदे गोःयाड दो, हँकुःआ चइरो जीव-जंतूकू अरू चूबीसगोटोंग मूक होड़कू हाँयग भेड़ा होन मड़ंगरेकू तबेरयान। हँकू जमाकू एचेरे मेमेडटोंग तंबुररा अरू सकला पेरेगतो सोनाराः डुबहा दोहोना। (हना सकला भगवानरिकुःआ सुद होड़कूराः अरजी हवे।)