23 मनदो कलसियारिकुःआ होड़कू मिनीरेकू जवारगुः मेला, जमाकू मिनी जूदा अनबुझ भासीकू बड़रा अरू दरबार होड़कू सहे बेगर बिसवासी होड़कू अपे एचेरेकू वेग दो हँकू, नँकू बउड़ावयनाकू, माःआन ओरोकू कतावातेडपेःआ जा?
अरू हाँयग सेवकिया होड़ मेरेय टकागेयता हननमेला मालिक वेगता। दो हाँय मालिकतेन मुरुके डंडियावगेयता अरू बेगर बिसवासी होड़कू सुदाय वार एंडागोडेयता।
हँकू अते मुरुक बगरा होड़कू कताया, “नाँय एचेरे भूत इदा अरू नाँय बउड़ाहा इदानिया। नाँयराः कता चिला लगाबू अयुमे?”
मनदो अदोम होड़कू लंदा घड़ीनकू कताया, “नँकुःआ होड़कू नँवा रंजावतो अंगूर रस ञूयकेडखनकू बूलयना।”
हनमेला पिसतूस पउलूसराः बड़रा सेरमो अलंगतेय तेलातेडखन मुरुक सटीतेय कतावाया, “ने पउलूस, आम बउड़ाहा इदानमेःआ। आम मुरुकमे चेडकियानते बउड़ाहायनाम।”
ईंग अपे बदीरे मड़ंगिंग अयूमकेरा, अपे मिनीरेपे जुमाःतान दो अपे तलारे हिगार हटिंग होयाःता। ईंग नाःआ कता सताय हवे माःआन हुडिंग हुडिंगिंग बिसवासगेतना।