21 भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा, परबू कतायता, “ईंग अनबुझ भासीकू बड़राता हँकुःआ होड़कूते अरू दुरीन देसरिकुःआ होड़ते नँकुःआ होड़कू सुदायिंग बड़राता, हनते हों ईंगराः बड़रा ओरोकू मनावनेना।”
दो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “भगवानराः कागदरे भगवान नाःआ इयाय कतातेरा, ईंग कतातेरा, अपे भगवानकू हवे।
हँकुःआ जमा होड़कू भगवानराः सुद बिरुवातेकू पेरेगयान अरू एटाः एटाः भासीरेकू बड़राःआ।
मनदो अबू सुसुदीतना, नियमराः आड़रे इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू हनानाः नियम इया सनालाः पराःता। दो चउंदीसरिकुःआ होड़कूय फड़ियावकूता हाँयग भगवानराः ओंगोलरे जमा होड़कू गारबारकेरा। हनालगा तोनोंगीग भगवान एचेरे ओरोकू कता अवेतेरा, ईंग तोनोंगाः कसूर मेरिंग कसूरगरा, माःआन।
अपेराः कलसियारे तोनोंगीग सरवने कता मेला अपेरिकुःआ अइमीकू हों बुतुड़ु लगा कोवानेःआ। हँकू कलेकाल दोहोन लगा इदा। भगवानराः नियम इया हँकू कता मनाः घड़ीन दोहोन इदा।