11 हनालगा ईंग तोनोंगीगराः भासी मेरिंग बुझाः दो ईंग हाँय लगा अनबुझ होड़ इदानिंगा, अरू ईंग लगा हों हाँय अनबुझ होड़े होया जुवाःता।
हंडाकुःआ होड़कू अले सुदा अले मेरले ओंगोलगाड हना इया नपायतेकू मयावातेडलेःआ। हनमेला मुरुक ररंग दोहोना अरू दाः उयुःआ। हनालगा हँकू सेंगेलकू जगारतेडखन अले जमाकूकू नेत-नेवारतेरा।
हंडाकुःआ होड़कू बींग पउलूसराः तिःईरे वकातोकू ञेलतिरिया दो अँननकू अँकू कता होड़ेंगा, “नाँयग होड़ दो ञेड एएंडा होड़ हवे। नाँय समुंदर अते बनसाव उडुंगकियान अते हों फड़ियावदार देबी जीयत ओरोय दोहो ओवातिरिया।”
उनानी भासीकू बड़राता हँकुःआ होड़कू अरू एटाः एटाः भासीकू बड़राता हँकुःआ होड़कू, कनहूनदारकू अरू अलीगवारकू, हँकू जमाकू एचेरे नपाय सरवन उउदुःवाकू लगा इदा।
चउंदीसरिकुःआ होड़कू एटाः एटाः भासीरेकू बड़राता अरू मेनेमेटोंग भासी हों बेगर लूर कोवानेःआ।
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा, परबू कतायता, “ईंग अनबुझ भासीकू बड़राता हँकुःआ होड़कूते अरू दुरीन देसरिकुःआ होड़ते नँकुःआ होड़कू सुदायिंग बड़राता, हनते हों ईंगराः बड़रा ओरोकू मनावनेना।”
नाःआ नँवा जीवरे तोनोंग इयाःआ हिगार हटिंग कोवानेःआ। खतनाकू एचेयता हँकुःआ एहूदाकू, सहे मेरकू खतनानता हँकुःआ बेगर एहूदाकू सहे जोडेकू सहे अलीगवारकू, सेवकियाकू सहे मालिककू, अबू तोनोंगीग एटाः कोवाबुःआ। मनदो मसी एकला मनारंग इदानिया अरू हनाँय अबू जमाकूराः जीवरे इदानिया।