7 एटाःकूय दुलारता हाँयग होड़ जमालेःआय अयूम पसावगोडता, जमालेःआ मेरेय जाःगेता, जमालेःआ लगाय असरागेता, जमालेःआय सहवेता।
अरू ईंगराः ञाव अते जमा होड़कू अपेकू हिनइस-बिनइसवापेता। मनदो अरीन टुटीगगुः वरीय सनाहाव ञवन हनाँयग होड़ भगवान सडावगेयता।
ईसू हाँय एचेरेय कताया, “चिला लगाम होंबरेतना, आम एचे अवेयताम जा कोवान? ईंग एचेरेय बिसवासगेता हाँय लगा जमाकून होनोया जुवाःता।”
ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अबू बिसवासरे बड़ियाड़ इदानबुःआ। हनालगा अबू अँननबू अबू अलोबू ननायगुः। मनदो बिसवासरे अबड़कू दोहोनता हँकुःआ होड़कू, सहाव घड़ीन संघरावाकू लगा इदा।
भगवान अबूय सडावकेडबुःआ। हनालगा नुँहू अबू जीवरे असरा इदा। तोनोंगाः जिनिस अबू एचेरे इदान दो हनानाः जिनिस लगा अबू असरागे लगा कोवानेःआ।
एटाः होड़कूय दुलारता हाँयग होड़ मयादार अरू सहाव घड़ीने दोहोनता। हाँय मेरेय इरावाकूता, सहे मेरेय बड़वारता। हाँय मेरेय फुलाईता,
ईसूरिकुःआ एटाः मूक चेलाकू अपे अते नफाकू पवाव अवेन दो अलिंग अपे अते अरू बगरा नफा पवाः लगा हातपात इदा। हनते हों अलिंग मेरलिंग हातपातगाड, मनदो अलिंग जमा बरानाः कटसियालिंग सहवेता, जेमहा ईसू मसीराः नपाय सरवन अपे बिसवासगे लगा अलिंग अगीते तोनोंगाः टटी-बेड़ा अहा होयाः।
अपे कटसिया मेला जमा इयातेपे संघरा होड़ेंगगोड ञवन अरू नाःआ इया अपे जमालेःआते मसीराः हुकुमपे मनाःता।
हनालगा अले अपे बदीरे भगवानराः कलसियाकूनरिकुःआ बिसवासी होड़कू एचेरे अपे भल-भलावातेडखनले कतायता, एटाः होड़कू हँकूकू संतावतना अरू हँकू एचेरे हलकइनकू अगूतना। हनते हों हँकू सहाव घड़ीन असतिरकू दोहोनता अरू हँकू बिसवास मेरकू अड़ाःगेता, माःआन।
भगवानरीग सेवकिया होड़ कड़ीग होड़ अहाय होयाः, मनदो हाँय ञेल सोगायीग होड़, नपाय चेडदार अरू सहाव घड़ीन दोहोनीग होड़ होयाः,
अंतकिया सहररे अरू इकुनिया सहररे अरू लुसतरा सहररे होड़कू मुरुककू संतावतिडिंगा अरूकू कटसियातिडिंगा हना नपायतेम सुसुदीतना। मनदो अबूरीग परबू ईसू मसी नाःआ जमा कटसिया अते सडावतिडिंगखने बनसावकिडिंगा।
मनदो तिमुतियूस, जमा बेला ओंगोल समझाव घड़ीन कटसिया सहावकेडखन नपाय सरवन परसारराः बुताम बुता अरू भगवानराः सेवाम सेवा पुराव।
दो ईसूकू बेग-हतावातेरा हनानाः बेग-हता सहावकेडखन हाँय एचेरे डेराकून बाहरी अबू हों सेन।
अपेराः बिसवास बदीरे अंदजाव होयाः मेला, सहाव घड़ीन बिसवासरे बड़ियाड़े दोहोनता हाँयग होड़राः जीव, भगवान ननपायगेता। तयोमरे हाँय लगा ओरो टुटीगनेना हना जीवराः इमान भगवान एमेयता। भगवानकू दुलारता हँकुःआ होड़कू हना इमान एमे लगाय जबानकेरा।
हाँय अनँयग देहरे अबूराः कसूरे लदाव गोःतेडखन कुरूसरेय गोएगनेना, जेमहा कसूर बदीरे गोएगतोबू दोहोन, अरू भगवानराः ओंगोल इया नपाय जीवबू जियाव अवेन। हाँयराः घाँवकूनते अबूराः जमा बरानाः बेमरियाकून नपाययना।
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा, “अपे एटाः होड़कूपे दुलार दो, हँकूराः मुरुक कसूरकूनतेपे कता बनसावकूता।” हनालगा अपे नाःआ मनइद कता इया अँननपे अपे इनिंदरी इंदरीते अलार-दुलार होड़ेंग ञवनपे।