29 तोनोंगीग, ईंग परबूराः देह मतलोब कलसियारीग मी होड़ होड़ इदानिंगा, माःआन मेरेय ओंगोल चुवेरगुःता, हाँय जोम-ञूय अते भगवानराः डंडे पवाःता।
मनुवारीग बेटात जमाकूने जोम ञूःआ अरू अपे कतायता, माँय हरहा होड़ अरू मतवाड़ होड़ हवे। अरू माँय कसूर होड़कू अरू मलगुजारी गोः होड़कूरीग सउंगता हवे, माःआन।
अरू सरकारराः हुकुमकूने टड़ावता हाँयग होड़, भगवान बड़ाँवकेरा हना हातपातकूने घंटावता अरू हाँय डंडे पनावाःता।
अरू भगवान धनियाबादकेडखन रुटीय डुंडीगतेरा अरूय कतातेरा, “नाःआ ईंगराः देह हवे। नाःआ अपे लगायिंग एमेयतना। ईंग उहियार लगा ननन इया रुटीपे जोम।”
हनालगा तोनोंगीग परबूराः रुटी अरू अंगूर रस नपाय इंदरीते मेरेय जोम-ञूय, दो हाँय परबूराः देह अरू बलंगी बदीरेय कसूरगेता।
परबू भोज जोम-ञूय अते मड़ंग अबू अँननबूराः इंदरी जासगुः लगा इदा।
ननानाः अते मुरुक होड़कू अबड़ावयना अरू हसूरे इदानकुःआ अरू एटाः मुरुक होड़कू गोएगयनाकू।
मनदो बुधियाड़ इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू कइन तुरहा उपयोतगेतान अते करा नपाय अरू करा बेलूर इदा हना जासगे लगाकू चेडकिया।
ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अपे सुनुदीयतना भगवान अले चेडदार होड़कू, एटाः होड़कू अते कड़ातेय फड़ियावलेता। हनालगा अबू अते मुरुक होड़कू चेडदार होड़कू अहाबू बड़ाँः।
ने अजी बोपोहकूतिंग, मइद कता ननानाः हवे। अपे किरिया कसट अहापे जोम, ना दो सेरमो देसराः, ना दो ओतराः, ना दो तोनोंगाः जिनिसकूनराः। मनदो अपेराः कहड़ी कता हा दो हा, बुरी दो बुरी। हनामिन अते अपे तोनोंगाः डंड ओरोपे पवावनेना।