26 तोनोंग मेला अपे नाःआ रुटीपे जोम अरू नाःआ अंगूर रसपे ञूय, दो परबू अरीने कुदा वेग वरी हाँयराः गुजुः बदीरेपे उदुःगेता।
हंडा ततेरिंग तुलागोड दो ईंग कुदा वेगकियानखन अपेयिंग गोःयापेता अरू ईंग दोहोनता हना ततेररे अपे होँपे दोहोनता।
दो ईसू हाँय एचेरेय कतातेड, “नाँय ईंग कुदा वेग वरी जिनियते दोहोन लगायिंग चहाः दो आम लगा चिला होयाःता? मनदो आम ईंग दूरमे सनालावगोड ञवन।”
नाःआ कता बिसवासी होड़कू एचेरे सितरावयान, नाँयग चेला ओरोय गोएगनेना, माःआन। ईसू हाँय बदीरे मेरेय कतागाड, ओरोय गोएगनेना, माःआन। मनदो ईंग कुदा वेग वरी जिनियते दोहोन लगायिंग चहाः दो आम लगा चिला होयाःता, माःआने कतातेरा।
अरू हँकिन कतातेड, “ने गलीलरिकुःआ होड़कू, अपे नंडा चड़ाँकियानखन चिला लगापे संगीलगेतना? अपे अते सेरमो देस अगी भगवान गोःयडिया हनाँयग ईसू करा इया तोराया हनन इयाय कुदा वेगता।”
मनदो अबू जमाकू पाली-पाली भगवान जियाव रेमबूता। हाँय मड़ंगरे ईसू मसीय जियाव रेमकेरा। अरू ईसू मसी कुदा वेग मेला, हाँयरिकुःआ जमा होड़कू भगवान जियाव रेमकूता।
दो परबू अरीने कुदा वेग वरी, अपे तोनोंगीग अलोपे फड़ियावगेय। हनाँय अंदरारे ओकोत इदा हना कताकून मरसलरेय एचे उदुःगोडता अरू होड़कूराः ओंगोलकूने एचे उदुःगोडता। हना तयोमते भगवान मेमेड होड़ अँननकूराः बुता इयाय भल-भलायकूता।
हनमेला नाःआ इया होयाःता। परबू ईसू अनँयग आँयग सेरमो देस अतेय उतराव वेगता अरू हुमइसकेय हुकुमगेता। दो भगवानरीग मरंगीग बराहीलराः अरो अयमुःता अरू मी होड़ भगवानरीग बराहील सोहनाईए ओंगता। हनते गोएगयनाकू हँकुःआ बिसवासी होड़कू मड़ंगकू जियाव रिमुःता।
ईसू मसी अनँयग एचेरेकू बिसवासकेरा अरू सुद इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू एचेरे मान मरजइत जुवाः लगा, अरूकू बयाव जुवाः लगाय कुदा वेगता हना दिन, नाःआ जमाकून होयाःता। अरू अपे अलेराः हिदइतरेपे बिसवासकेरा। हनलगा अपे हों हना गउदारेपे दोहोनता।
हनन इया मसी हों मुरुक बगरा होड़कूराः कसूर बराव एंडागे लगा मिनी तुरहाय बलिदाननेना। दो मसी अरू मी तुरहाय वेगता। हाँय होड़कूराः कसूर, अरू चलाः एएंडा लगा ओरोय वेजेडा। मनदो हाँयकू टका ञवनता हँकुःआ होड़कू सडावकू लगाय वेगता।
अबू मेरबू टकायता हनमेला, इनिग होड़ वेगता हनन इया परबूराः दिन निचकाःता, अरू हना दिन सेरमो मुरुक हड़र-हुड़ूरकियानखन टगाव जुवाःता, अरू बेर, बांगो, इपीलकू अरू सेरमोराः जमालेःआ मिनी जूदा पघलाव एंडा जुवाःता। ओत अरू ओतराः जमा तुलात जिनिसकून हों लो एंडा जुवाःता।
ने ईंगरिकुःआ लइंकू इया होड़कू, ईंग अपे एचेरेयिंग कतायतना, मसी सुदापे सनालाव ञवन, दो हाँय सेरमो देस अते कुदा वेग मेला, अपे डीड़तेपे दोहोनता अरू ओरोपे गियूनेना।
मनाड़ंगरीग होड़ आदमरीग नइड़-बाँसरे सात नमारीग होड़े दोहोना हाँयग हानोक हों, हँकुःआ लबरा चेडदार होड़कू बदीरे दरवाःआ बड़राय कतातेरा, ञेलपे, परबू आँयगरिकुःआ हजार हजार सुद बराहीलकू सुदाय वेगता अरू जमा होड़कूय फड़ियावकूता।
ञेलेयपे, हाँय बदरीरेय कुदा वेगता, अरू जमा होड़कू हाँय अगीकू ञेलता, हाँयकू सोबोःतेरा हँकुःआ होड़कू हों हाँयकू ञेलता, अरू चउंदीसरिकुःआ जमा होड़कू हाँय बदीरेकू फिकिराःता। अरू हनन इया होनोया जुवाःता। आमीन!
नाःआ कताकूनराः हिदइते एमेता हाँय कतायतना, “हाव, ईंग हनालियिंग कुदा वेगता।” “आमीन! हाव, परबू ईसू वेगमे।”