14 अपे सुसुदीतना तोनोंगीग मरद अइमी इया अनँयग ऊबे हरातान दो हाँय लगा गियुः इया इदा अरू नपाय मेरेय ञिलुःता।
दो ईसू कता कुदातेड, “ईंग एचेरे भूत कोवाया। मनदो ईंग इनिंग अपांग भगवाननिंग मान मरजइतता अरू अपे ईंग मेरपे मान मरजइतगींगतना।
अपे अँननपे ओंगले, तोनोंगीग अइमी बेगर बोः तंबूनते भगवान एचेरेय अरजी दो हना नपाय इदा जा कोवान?
मनदो तोनोंगीग अइमी अनँयग ऊबे हरातान दो हाँय सुघरे ञिलुःता। अइमी तंबून लगा भगवान हना लंबी ऊबे ओवाडिया।
कलसियारे अइमीकू बुतुड़ु दो हान गियुः इया इदा। हनालगा हँकू तोनोंगाः चिडुः लगाकू चहाः दो अँननकूरिकुःआ हेपेरेलकू एचेरे ओड़ाःरेकू होंबरे।