4 ईसू मसीते भगवान अपेय मयावारा। हनालगा अपे बदीरे जमा बेला भगवानिंग धनियाबादगोड ञवनता।
हनते ईसू चेलाकूतेन एचेरेय कतातेड, “जमा होड़कू नाःआ कता ओरोकू मनेवातेरा। मनदो नाःआ कता मनेवा लगा भगवान एचे सुदीकेडकुःआ हँननकुःआ होड़कू एकलाकू मनेवाता।
ईंगरीग अपांग अरू ईंग मिनी हवे।”
ईंगराः ञावते अपे ईंग एचेरे तोनोंगाःपे असेय दो हनायिंग एनेचेगोडता।
अरू ईंग अपांग एचेरेयिंग अरजीगेता अरू हाँय अपे लगा अरू एटाःयीग संघरादारे वारता। हाँय अपे कहियो ओरोय अड़ाःतेडपेःआ।
मनदो भगवान ईंगराः ञावते संघरादार इदानिया हाँयग सुद बिरुवा अपे एचेरेय वारेयता। अरू हाँयग सुद बिरुवा जमा कताकूने चेडपेता अरू ईंग अपे एचेरेयिंग कता उदुःतेरा हना जमाकूने एचे उहियार अगूपेता।
मनदो संघरादार, ईंग अपांग अगीते अपे एचेरेयिंग वारेयता, हाँय अपे एचेरेय वेग मेला ईंग बदीरेय कता उदुःगेता। हाँय भगवान अगीतेय वेगता हान सतायराः बिरुवा हवे।
हाँय हंडा सोदोरनेनखन भगवानराः मया हँकुःआ होड़कू एचेरे ञेलतेडखन मुरुके बहालयान। अरू हँकू जमा इंदरीते परबू ईसू एचेरे बिसवास हड़ाःगोड ञवनकू लगाय कता बहालगोतेडकू।
नाःआ कता हँकुःआ अगुवा होड़कू अयूमतेरा दो हँकू भगवानकू जागा। हनते हँकू पउलूस एचेरेकू कताया, “ने सउंगता पउलूस, एहूदाकू अते हजार हजार होड़कू बिसवासरे इदानकुःआ अरू हँकुःआ जमा होड़कू मोसेसराः नियमकून नपायतेकू मनाव वेगतना।
अपेराः बिसवास बदीरे, चउंदीसरिकुःआ मुरुक होड़कू नपायकू कतायतना। हनालगा ईंग ईसू मसीते, मड़ंगरे अपे लगा अबूरीग भगवानिंग धनियाबादगेयतना।
अपे मड़ंगरे कनासूर कसूररेपे दोहोना। मनदो नुँहू अपेकू चेडतेरा हनन इया अपे मिनी जीवकियानखनपे मनाःतना। हनालगा ईंग भगवानिंग धनियाबादगेयतना।
अबूरीग अपांग भगवान अरू परबू ईसू मसी, अपेकिन मयावा लगा, अरू सलसतरेकिन दोहो ओवापे।
परबू ईसू मसी मिनी जीवते ईंगे मयावारा, जेमहा ईंग हाँय एचेरेयिंग बिसवासगे अरू एटाः होड़कूयिंग दुलार अवे।