दो पतरस कता कुदातेरा, “अपे कसूर अते जीवपे कुदा। अरू अपे जमा होड़कू ईसू मसीराः ञावते बतिसमापे गोः। दो अपेराः कसूर भगवान बराव एंडायता अरू भगवान अगीते सुद बिरुवापे पवाःता।
सनातायरे, अरू एनेटाः दूर कोनोवानेःआ। मनदो तोनोंग तोनोंग होड़कू अपेराः ओंगोल बार जीव होयाः लगा अरू ईसू मसीराः नपाय सरवन अते अपे एटाः दूर अगी गोःपे लगाकू चहाःतना।