Neyaman ya a fɔ a ye worɔ ko, “I yandi, ni i ma sɔn i sanbɛ kɛnu na, a ma, n ni wota dugi kɛ bɔnku dunu fila bi. Nna sofɛlɛnu ni ta wonu na. N ti saraka-wo-saraka bɔ tun saraka-mintantɛ bɛsi-wo-bɛsi ye fɔ Isirɛlata Mari.
A la wa fin, i sɔgɛ si n tabɔ dɔgɔma-ma-de! Banda wa ka, a ni ma iko ma ni taran ma nyɔgɔn fɛ. Ni ile ya duninya-mɔgɛ bɛɛ kiti, anu si a lɔn telenbagayɛ ye nya min.
Mari le ale la. Nfenna wo sa kilanna a la? Nfenna wo sa yɛrɛyɛrɛnna a kɔrɔ? Ale le ya kɔgɔ-yi-dan ma kɛnkɛn la alako yi ni to a dagɛ rɔ tolon! Hali a ye tugula a rɔ nya-wo-nya, a ti tenbi a dan kun na. Hali a ye kurunna, a ti a dan keri.
Min sanɛ wo kuma, n bara ban a latɛgɛla nun nyamanɛ kɛ rɔ, n ko, mɔgɛ bɛɛsi ni kilan Daniyɛlita Alla la ka a gbiliya. Alla-nimɛ le ale la, Aado ale le ye ma lamarala burubukai! Ala mansayɛ ti tinya mumɛ, ado ala fanka dan sa.