Mɔgɛ si ke kɔgɔ-yi sumanna a bole tɔ? Mɔgɛ si ke san-kole sumanna a nunkan la? Mɔgɛ si ke duninya-bɔnkɛ kɛla kalamɛ rɔ? Mɔgɛ si ke fan do bila ka kɔnkɛnuna gbiliyɛ-yatɛ lɔn?
Alla fonde wa bɔ tumɛ min, yon si to a niyi la worɔ? A fondo-kaliyanɛ ye tɛ min nabɔla, yon si ke wo rakɔnɔna? Mari wa fondo-magboyɛ labɔ iko ta-mɛlan, farɛnu si ma gbangban la a kɔrɔ.
Kɔnkɛnu bara i yen tumɛ min, anu tora yɛrɛyɛrɛnna. San-kole ya a dɛ bɔ banda-yi kɔrɔ. Yi min bi dugu kɔrɔ, wo ya dugi punsɔgɔ kurɔn bolo. A tora tugula a rɔ.
Ile Alla wa dan kan min, dugu si yɛrɛyɛrɛn nyɔ rɔ. Hali i wa i kolan tɔnkɔn sɔ minnu na, wonu kun ma si kɔ. Kɔnkɛ minnu bara mɛ, wonu si tii nya-kun-kelen ka ma lɛɛ la. Hali i wara i tontɛ sɔ kɔnkɛ minnu kuma nun, wonu fanan si tii mɛmɛ!
A ko hali fan minnu kolo iko kɔnkɛ, wo si tunu Mansa Sarababulu yarɔ yen! Wo si ma iko lɛɛ. A ko ale Sarababulu si Bato-Bɔn sɔ-kura-kɛ tun, ado ale ye Bato-Bon-kuri laban sigila tele min ma, mɔgɛnu si a fɔ ko, “Alamɛ Marita duwɛ tora a kuma.”
Yisa ya anu yabi ko, “Wo ni wo hɛnkili to kɛ ko! Ni dɛnkɛninyɛ ye wo bolo, ado wo ma sika, n bara min kɛ toro-kuri kɛ la, wole fanan si ke wo nyɔgɔn kɛla. Wo dɔrɔn ma, wo si ke hali ka a fɔ kɔnkɛ kɛ ye ko, ‘Bɔ yan. I ni ta bui kɔgɔ-yi rɔ.’ Wo si ma le.
Hali kawandili-bɔ-sɛnbɛ dira n ma ka lɔnnɛ bɛɛ sɔrɔn ka gbundu-koe bɛɛ lɔn, ni wo ma, dɛnkɛninyɛ ni wara n bolo ha ka kɔnkɛnu bɔ anu gbɛ rɔ, ni keninteya sa n yisi rɔ, fenfen ma n na.
Dugu-yɛrɛyɛrɛn-ba kɛra wati wo nyɛrɛ rɔ. Soe wo faranɛ sigi tina tan na, wo sigi tina kelan halakira. Mɔgɔ waga wɔrɔnfila (7,000) fagara dugu-yɛrɛyɛran wo bolo. Mɔgɔ-toenu kilanta kosɛbɛ! Anu ya Alla tanto min bi mansayɛ kɛla Arinyɛni tɔ.