Rebɛka ya a fɔ Isiyaka ye ko, “Isɔ ya Hɛti dunmusi minnu furu nun, n bara bandan wonu kɔrɔ. Ni Yakoba fanan ya Hɛti musi do furu min si ma iko kɛnu, wo si a ma, n niyi ra ni gbɛrɛn n ma n siyi-tele-bɛɛ kɔrɔ.”
Telen-gbɛn, Nɛbi Ilaya ye tagamana wulɛ rɔ. A ke kɔlɔma-kuru-wɛ do kɔrɔ, a sigira wo ninɛ la. A sɔgɔ labɔra a nyɛrɛ la. A ya Alla matara, a ko, “E, Mari, a la ara gbɛlɛya n kuma. N niyi bi kelenna! N ni ta n benbanu taran lakira.”
A si sama iko ninɛ. Hadama-dan ye koe min bɛɛsi mala, fu le wo la ile yala. Hali a ya nɔnfuli ladɛn bui, mɔgɔ-wo-mɔgɔ ma a lɔn wo ye a labanna min bolo.
Ka to n niyi la, wo bɛɛ sɔgɛ la ara bɔ n na lasi, bawo n ma kun-nadiya sɔrɔn kɛ fenfen tɔ. Wo bɛɛ ragbɛlɛ kati! Wo mani de iko mɔgɔ tenbi fɔnyɔ birala.
Mari Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi ko wole, mɔgɔ-yogomɛ toe minnu tonɛ, a si wo gben wola nyamanɛ rɔ, ado gbɛlɛyɛ si karagbɛlɛ wonu bira nyamanɛ wonu tɔ ha saya-sɔgɛ ni wo bira a ye wo ranyɛnsɛnna kan min.
Sun-tele-kɔgɛ, Alla ya fɔn-kalamɛ lana ka bɔ tele-bɔɛ. A tora doni, Yona ni kirɔn-a-la tele-wuyan bolo. A duwara le gbɛ ni a si faga. A ko, “N furi fisa n kɛndɛ ko.”