11 Kɔnɔ sɛnbɛ nyamintan bi n bolo gbɛ min si a ma, n ni to n niyi la? Nfen si a ma, n ni to n niyi la, yigi sa n bolo?
Wati-kundu-nɛ min bi n bolo, ha bi, wo ma ban bɛ, wa? I fara n na alako wati-kundu-nɛ min bi n bolo, n ni taran n diya wo rɔ.
A sɔgɛ ye i la ko i ni n takilan, ba? Yanba-kun-gbalɛ le nde la dɔrɔn! I ye bin-gbalɛ le dɔrɔn kɛlɛ-koe rɔ.
Ka a tɛgɛ wo ma, n na ara murun iko kɔn-tulunɛ. N na ara murun iko kura-kore.
N bi n niyi le makawa tinɛ gbɛ! N kanba-sinnɛnu nadɛnnɛ.
Yigi min bi n ma, fɔ kanbɛ, n bi sala pinpi rɔ kan min.
Nna kɛlɛ-nyɔgɔya sa mabɛ hadama-dannu tɛma. Ni wo ya a yen, n munyuni ma, n ya wo kɔrɛ lɔn.
N sɛnbɛ sa iko kuri, ado n fɛrɛ, nɛgɛ ma.
N bi n pose rɔ wati min, Mari ya n tafaga. A ara n siyi-fɛ wuruya.
“Mari, n si to n niyi la ha wati nyamintan gbɛ? N bi fagala min tuma? N niyi ye bɔla wati min, wo fɔ n ye.”
I wara n siyi-fɛ wuruya. Fenfen ma nde niyi la i yala. Hadama-dan bɛɛ niyi mani de iko ni-lafɛ kelan i yala.