Yuda ya wonu yen tumɛ min, a ya a sɔn a la. A ko, “Ale le wara yo sɔrɔn! Nde le ya a tinya bawo n ma n kuman-kan latɔnbagaya ka a di nna den Sela ma.” Wo kɔma, Yuda ma a sa a fɛ tun.
Mari ko a ya a wɔlɔ matɔlɔ wo la a kin na kɔnɔ fenfen ti bɔ wo da rɔ fɔ foninyɛ. Wo fenfen ma nimisa wo hakɛla ko la. Wo miriya ma ke wo sɔn-kɔrɛ wonu ma lefan anu boloka-koe ma. Bɛɛ ye a kun fɛ iko soee-kɛlɛta talɛ.
Wole Isirɛla mɔgɛnu ti wo bolo bila bɛsɛ ko rɔ tun. N si wola madiyalɛnu yabi ka wo fɛ-bira a kila-bɛrɛbɛrɛ fɛ. Wo kuma-tuwalɛ le nde la iko kɔlɔma min nɔrɔnnɛ yabu-yabu bawo wola duwa-kunyɛ mumɛ bɛɛ le nde la.”
Belam ya a fɔ melika ye ko, “N bara hakɛ kɛ i la. N ma a lɔn nun ko ile le sɔnɛ n yarɔ nun ka n nasɛgi. Ni ile lara a la ko a ma bɛn n ni ta, a fɔ n ye. N ni sɛgi n kɔma kelenna!”