Mari ko, “N si a ma, i ni nna gbiliyɛ yen tenbila i yakɔrɔ. N si n sereka-tɔgɛ lawasa i ye bi. Mari le nde la. Minna kinikinɛ wa don n tɔ, n si kinikini wo ma.
Ala tanban bɛɛ tɛgɛra ma sɔn-yogomɛnu denu ma. Ma hakɛnu denu ya a ma, a ramɔsɔkɔn-mɔsɔkɔnta. A gbesira alako male ni yisi-kimɛ sɔrɔn. Ala bosa-gbɛ le ya a ma, ma ara kɛndɛyɛ sɔrɔn.
Mari ko a diyana-den-bɛrɛbɛrɛ le Isirɛla mɔgɛnu na. A ko anu di a ye kosɛbɛ! A ko a nɛn-naban anu tɔgɔ ratɛgɛla, anuna keninteya ara don a rɔ. A ko a hɛnkili ti bɔ anu ko, ado anuna hinɛ si to a burɔ.
Wo sɛgi Mari ma. Wo ni matarali-su-kɛ kɛ ko, “Ma makoto ma hakɛ la ka mala matarali-kan labira. Wo kɔma, ma si i matɔgɔ iko ma ara lanyiri kiri i ye nya min.”
Mari ko ka a tɛgɛ sarama-kan wo ma ma tɛma min kirita saraka-yele la, wo donu bi biralɛ rɔ nyamani-gbɛrɛkɛnu tɔ minnu manɛ wo yala iko kɔlon-tagbalanɛ, ado a si wo labɔ tɔrɔyɛ wo rɔ.