Bɔnku-dagɛ si sisi a ladannɛ sɔsɔla, wa? Ado nfan, dagɛ wonubɛ doinu takɛn gbɛn! Bɔnkɛ wo nyɛrɛ si a ladannɛ manyinika ni a ye min kun na? Ale dagɛ si a fɔ a sɔlɛ ma ko a ma a bira-fannu to a ma.
A ko kebi duninya dabirɛ, a ya ko-laban-watinu fɔ. Koe min bi nala mala yarɔ, a ya wonu fɔ wo ye, bi ko ma wo la. A ya a fɔ ko ala ko-latɛgɛnɛnu ti tinya. A ko a ara ban koe minnu miriyala, fɔ a wa wonu ma le!
Fenfen ma mɔgɛnu na dugu-kole kɛ ma ale yala. A si melika anubɛ mɔgɛnu namara iko a di ale ye nya na. Mɔgɔ-wo-mɔgɔ ti ke tɔn sigila a ma, ado a ye koe minnu bɛɛsi mala, mɔgɔ-wo-mɔgɔ ti ke a manyinikala wo ma.’