11 Minnu bara n tɔgɛ lamɔɛn anubɛ minnu bara n yen, wonu damasi ye n tantola nna wɔli-nyimɛla ko la
n si a fɛrɛya-bɔ a kin na saga-siyi-kurɛ la ka bɔ nna sagɛnu tɔ. Wo si a ma, mɔgɛ wo si n tanto bɛrɛkɛ!
Ile nyɛrɛ-nyɛrɛ ara mɔgɔ-siyaman karan nya min, i miri wo ma tun! I taranta mɔgɔ-tɔrɔni-siyaman dɛnbɛna nun.
Minnu bara bɔ Allata kilɛ fɛ, ado sɛnbɛ sa anu bolo ka sɛgi, ita kɔntɔ-diya-kumɛnu ya a ma, wonu ya anu nasɔ tun.
Ni mɔgɔ-latelennɛ ya tɔgɛ sɔrɔn, mɔgɛ bɛɛ si sewa. Kɔnɔ ni karagbɛlɛ ya tɔgɛ sɔrɔn, mɔgɛ bɛɛ si to kurunna tɔrɔyɛ bolo.
Wɔli-kɛlɛ min fanan ya sɛnɛ-bɔrɔ fila sɔrɔn, wo fanan ya a ma wo nya le. A ya bɔrɔ-fila-gbɛrɛ sɔrɔn tɔnɛ la.
Yisa ya kɛ fɔ tumɛ min, musi do kumara a ye ka bɔ nyama tɛma. A ko, “Min ya i sɔrɔn ka i susun, mɔgɔ-sewanɛ le wo musi la!”
Anu dama ya a tɔgɔ-nyimɛ fɔ ka kawa ala kuma-nyimɛnu ma. Anu ko, “Yusufula dan ma kɛ la, wa? Kɛ mara kama?”