Ile Yuda, i bɔnsɔn si ma wo nya na le. Mɔgɔ-wo-mɔgɔ ti sisi i sɔ tinɛ bɔla i bolo. Mansayɛ ti bɔ ile Yuda bɔnsɔn bolo ha Mansa-bɛrɛbɛrɛ si na, duninya bɛɛ si min gbiliya.
Furi wonu kɛndɛnu ya tele anubɛ lolɛ anubɛ karɛ minnu kɔ, anu kolenu ta si nyɛnsɛn wonu kɔrɔ. Anu bi kɛnu kɔla nun alako ka anu matara. Mɔgɔ sa tun min si kole wonu madɛn ka anu togon. Anu si to dugu-kole ma iko bo-gbalɛ.
“E, Yerusalɛm, Yerusalɛm! I ye nɛbinu fagala nun tolon! Alla ara kilayɛ minnu sɔ i wara, i ya wonu mabon kurinu na! A sɔgɛ ye n na wati siyaman ka ila mɔgɛ bɛɛ ladɛn iko sisi-denbɛ si ala dannu nadɛn a kanban kɔrɔ nya min kɔnɔ i ma sɔn n ni wo ma!
Ala fɛrɛ labɛnnɛ ka ala fui-fan bɛɛ rafɛ gbere-kole ma. A si a bɛrɛ ladɛn ka a layɛlɛ birɛ la kɔnɔ a si a fofe anubɛ a fɔrɔn mintan tɛ la, ado tɛ wo ti dufen dɛɛ!”