Mari, ile le ya nyinikalɛ sa ko, “Yon bi kun-takolɔn kɛ la min bi ila hɛnkilimayɛ manyinikala?” Nde ko-nya-yenbɛlɛ le ya wo ma bawo n ma kabana-koe wonu nya-lɔn.
Kɔnɔ mɔgɔ yon bara yɛlɛ Arinyɛni tɔ ka sɛgi tun? Mɔgɛ yon bara ke a bole lagburula fɔnyɔ ma? Mɔgɛ yon bara ke kɔgɔ-yi-mumɛ bɛɛsi kɛla ala duruki rɔ ka ala duruki lagburu a ma? Mɔgɛ yon bara dugu-kole dan sa? Mɔgɛ kɛ anubɛ ala dan tɔgɛ ye kama? Ni min ya wonu tɔgɔ lɔn, i ni anu tɔgɔ ratɛgɛ n ye.
A ara koe bɛɛ wati latɛgɛ a kilɛ fɛ. Alla ara habadan-ko-lɔn-koe sigi hadama-dan yisi rɔ kɔnɔ hali wo, ka a bi duninya dabirɛ ma ha duninyala ban, mɔgɔ ti ban Alla wara-koe lɔnna dɛnkɛninyɛ kɔma.
Wo ma a lɔn, ba? Wo ma a lamɔɛn nun, ba? Habadan-Alla le Mari la. Ale le ya duninya dan, yɔ! A ti bandan. A ti yunkun. Mɔgɔ-wo-mɔgɔ ti ke a miriya lɔnna.
“N Fa ara fan bɛɛ di n ma. Mɔgɔ-wo-mɔgɔ ma nde, Allala dan lɔn fɔ a Fa Alla. Mɔgɔ-wo-mɔgɔ ma n Fa Alla lɔn fɔ nde, ala dan anubɛ n bi a fɛ ka a yira minnu na.
Hali Allata mɔgɛ bɛɛ tenbira nde la kɔnɔ Alla ara n gbiliya ka kibara-nyimɛ lake-fɛrɛ kɛ di nde ma. A ya wo di n ma alako n ni Kirasitita hina-waranɛ yira wole sibolo-gbɛrɛnu na.