15 Ni n ya hakɛ kɛ, n bara nanparan sɔrɔn i wara la kɔnɔ ni n ya ko-telennɛ kɛ, wo tɔnɔ mumɛ sa n ma. N bara miliya dɔgɔma-ma-de! N bara tunu nna dumɛ kɔrɔ iko mɔgɔ wa a mamin baan la.
Mari ya a fɔ ko, “Nta mɔgɛ minnu bi Iyipiti, n bara wonuna tɔrɔyɛ yen yati! Anuna wɔli-kunyɛnu bi min mala anu na, n bara wo lɔn ka anu di-kɛ-kannu namɔɛn. N bara anuna yisi-lafinyɛ lɔn.
Nde, Aiseya ya a fɔ ko, “Gbalo ye n ma bawo n dɛ ma kin, ado n bi mɔgɛ minnu tɛma, wonu fanan dɛ ma kin. Ado nfan, n bara Mansa Alla yen n nyɛrɛ yɛ la, Mari Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi, kɔni. Ka a tɛgɛ kɛ dama ma, yigi-wo-yigi sa n bolo tun.”
“E, Mari, i ma a yen, n niyi ra ara gbɛrɛn n ma. N yisi ara tinya ka a tɛgɛ nta murutiyɛla ko ma. N yogenu ya nna dannu faga luyi ma. Fenfen sa bɔnnu na fanan fɔ sayɛ.
A ye wo nya na le wole fanan bolo. Min fɔra wo ye, wo wa wo bɛɛ ma tumɛ min, wo si a fɔ ko, ‘Wɔli-kɛlɛ le male la dɔrɔn. Ma ara mala wɔlɛ le dɔrɔn kɛ.’ ”