1 Kɔnɔ kaka gbɛ, Belam nyɛrɛ ya a lɔn ko a sɔgɛ ye Mari la, ale ni duwa Isirɛla mɔgɛ wonu ye. Woletɔ a ma a nyɛrɛ tɔrɔ iko a duruta nya-nyini-kɛla nya min. A ya a yɛ lamunun wula-da-rakolɔn la,
Wo kɔma, Belam ya a fɔ Mansa Balaki ye ko, “I sɔ ila sarakɛ kɛnu dafɛ ka n makɔnɔ anu tɔgɔfɛ. N ni ta n dan na. Tumado Mari si kuma n na. N ni a lɔn a ye nala min fɔla n ye. A ya fenfen fɔ n ye, n si a ma, i ni wo lɔn.” Ale kelen pe yɛlɛta a ma a dan na.
Kɔnɔ minnu bi n kɔntɔ wo kan ma, wo le kɛ la. Donu bi wola chɔchi burɔ nyɔ minnu bara bila Belamta karan fɛ. Dɔn-fan min dinɛ bɛsɛnu ma, Balaki ya a ma, Isirɛla mɔgɛnu ya wo dɔn. Belamta karan le ya a ma, Balaki ya kɛ ma. Min tenbira wo bɛɛ la, a ya anu karan yɛlɛnyɛ la.
Mansa Sɔli ya a fɔ Dawuda ye ko, “Nna den, alamɛ i ya Marita duwɛ sɔrɔn. I donta ko-wo-ko rɔ, i si wo munanfagɛ sɔrɔn.” Dawuda tara a kunfɛ. Mansa Sɔli fanan tara a warɛ.