“Alla ara ata duwɛ layigi n kegeyɛnu kuma ka le. A ya habadan-lanyiri kiri n ye. A ya a kiri gben, alako a ma kana na yɛlɛma. N bi nyinina lanyiri wo le dɔrɔn ma. Ni a ya wo latɔnbagaya n ye, wo si nɔlɛ di n ma, ado Alla si wo ma serr!
A ko wole, ata mɔgɛnu, wo ni wo tole masɔ a la ka wo gbɛrɛn a ma. Wo ni wo tole masɔ a la. A si niyi di wo ma. A ko a si habadan-lanyiri kiri wo ye iko a ya Dawuda yili-madiya nya min ata keninteya-dan-natɛgɛbɛlɛ la.
Mari ko anubɛ ata mɔgɛnu bi nala sarama-kan min kirila anu nyɔgɔn tɛma, wo le kɛ la. A ko ata kumɛ anubɛ ata Sɛnbɛ ti bɔ anu fɛ. A ko a si to anu denu, anubɛ anuna dannu, anubɛ anu kebilɛnu fɛ burubukai!
Ata mansaya-dan sa. Yisi-kimɛ le ye ata mansayɛ rɔ burubukai! A si mansayɛ kɛ a kebila Mansa Dawuda gbɛ rɔ. Ka a bi wo wati ma ha tumɛ min di Alla ye, ata mansaya-sɛnbɛ le tɔn-birɛ anubɛ telenbagayɛ la. Mari Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi ara a wakila wo kɛ-koe ma.
“Mansayɛ wonu wati rɔ, Alla min bi Arinyɛni tɔ, wo si na mansayɛ do la min ti ban, ado mɔgɛ ti ke ata mansayɛ bila a bolo. Mansaya-gbɛrɛ ti wo nɔ kɔnɔ ale Alla si mansayɛ doi wonu kasara. Ata mansayɛ si to habadan!
Ni wo ya wo ma, wobɛ wola dannu si simayɛ sɔrɔn lanyiri-nyamanɛ wo rɔ. Ni wo ya tɔn kɛnu bira, fananta san-kole ye wo kuma, wo si to simayɛ rɔ hali wola dannu.