Bato-Bon-nyimɛ kɛ si tinya ka ma bon-gbarɛ la. Mɔgɔ-wo-mɔgɔ wa tenbi nyɔ, wo si kawa ka a bole sa a dɛ la. A si a fɔ ko, ‘Nfenna ko la Mari ara ko sufa kɛ ma ala nyamanɛ anubɛ ala Bato-Bɔn kɛ la?’
Mansa Dawuda ya a fɔ nyama-ladɛnnɛ wo ye ko, “Nna den Silamɛni, Alla ara wo le yabɔ ka a ma mansɛ la. Kɔnɔ hali wo, a dɔgɔ, ado a ma duru mansaya-koe la. Bato-Bɔn sɔ-ko-wɔlɛ kɛ makawara bawo mɔgɛnuta mansa-bɔn sɔ-ko-wɔli ma kɛ la fɔ Mari Allatɛ.
Mari, i ni yili-latɛgɛ di nna den Silamɛni ma. Wo si a ma, a ni ita kumɛ bira, ado n bara miran min bɛɛsi ladɛn Bato-Bɔn sɔ-koe rɔ, a si wonu bi ka bɔn sɔ i ye.”
Dandan-kɔrɛ wo kɔnɛ fanan ya nunkan-nya mogan bɔ. A dandan-kɔrɛ wo kɔnɛ anubɛ bɔn-kɔnɛ rakɛn de! Bɔn wo sɔɛ nunkan-nya mogan. A burɛ fɔlɔn a ban, a bɛɛ sɛnɛ.
Wo ni san-kole anubɛ dugu-kole mafɛlɛn. Anu si na tunu yen, iko ta-sisi. Dugu-kole la si murun iko kura-kore. Mɔgɛnu si to yalanna ale dugu-kole ma ka faga iko sisɛnu. Kɔnɔ Marila kunka-koe si to a la habadan! Ala nɔlɛ si ma ko-laban la.
Ale le si bolo-kolɔnnu bɔ gbangban rɔ ka mɔgɔ-fɛlɛtenɛnu hayu kasa. A si sɛnbɛ di anu ma iko mansa-dannu ka gbiliya-tinɛnu di anu ma. Mari leta ye dugu-kole sɛnbɛrɛn-kɔnnu na, ado ale ya dugu-kole sa wonu kuma.