“Wo ta Mari manyinika mabɛ nta nyamanita-mɔgɛnu ye ka a tɛgɛ buku kɛ karanla ko ma. Mari ara diminya ma ma bawo ma fanu ma tagama iko a sɛbɛnɛ buku kɛ rɔ nya min.”
“E, Mari Alla-makawanɛ min bi san-kole rɔ, i kolo, ado ma ye i gbiliyala. Ma sarata min ma, i ye itɛ wo lakandanna ita mɔgɛnu ye, i di minnu ye, kɔni. Anu si i sako kɛ fanan.
Kɔnɔ a tora ile Mari le kelen petɛ ma, ile Alla kelen pe le ye min bi mansayɛ la tolon! I wa diminya, duninya mumɛ ra si maga. Mɔgɔ-wo-mɔgɔ ti ke ila fondo-bɔɛ rakɔnɔna.
Mari ko a si a ma, Idɔm kɛnu ni anu buri iko yarɛ wa bɔ Yorodan-ba-gbɔngbɔn rɔ ka ta a kun nabɔ kolo-fen de-nyini-tinɛ ma. Wo kɔma, Mari wa mɔgɛ min yabɔ, wo le ye Idɔm kɛnuna nyamanɛ wo marala. Mari ko ale Mari nyɔgɔn sa nyɔ. Yon si a kɔgɔ raka a ye? Kun-tigi yon si ke a rasɛla?
Alla fonde wa bɔ tumɛ min, yon si to a niyi la worɔ? A fondo-kaliyanɛ ye tɛ min nabɔla, yon si ke wo rakɔnɔna? Mari wa fondo-magboyɛ labɔ iko ta-mɛlan, farɛnu si ma gbangban la a kɔrɔ.