Alla min nara nde ma iko melika ka n kunka ko-yogomɛ bɛɛ ma, alamɛ wota duwɛ tora ila den-keminɛ kɛnu kuma. Alamɛ tɔgɔ-nyimɛ tora den-kei filɛ kɛnu kuma iko a tora n fa Isiyaka anubɛ n benba Iburayima anubɛ nde kuma nya min. Anu bɔnsɔnnu ni siyaya dugu-kole kɛ kuma.”
A ko, “Mari, n ti yi kɛ min. Ni n ya yi kɛ min, a mani de worɔ iko mɔgɔ sawɛ kɛ minnu bara anu niyi fili ka ta yi kɛ bi, n bara wonu yele le min.” A ma sɔn yi wo min-koe ma. Kɛlɛ-kurugba sawɛ kɛnu ya ko-makawanɛ kɛnu denu ma.
N ya a yen ko musu-yɛlan wo mara gbɛɛtoe la Allala mɔgɛnu yele-minyɛ bolo. Allata mɔgɛ wonu fagara anuta lanayɛla ko la Yisa ye. N ya musi wo yen tumɛ min, n kawara kati!
A wa kiti tɛgɛ, tonyɛ le. Wo telenta! Ale musu-yɛlɛn-ba-belebele min taranta dugu-kole tinyana ala yɛlɛnyɛ fɛ nun, Alla ara wo tɔrɔ. A ara a tɔrɔ bawo a ya Allata wɔli-kɛlɛnu faga.”
Mansa Sɔli ya a fɔ a ye tun ko, “Nde le wara hakɛ kɛ i la. Nna den Dawuda, na n bara. Nba, i wara n niyi latanka bi suyi rɔ, n ti ko-wo-ko ma i la tun. N bara yuwayɛ le ladan i la wo la. N bara sama dɔgɔma-ma-de!”