Mansa Dawuda ya a lamɔɛn tumɛ min ko Ahitafɛli ara kofu Abasalɔm ma murutiya tinɛ, mansɛ ya madiyali kɛ. A ko, “Mari, i yandi, alamɛ ko kana bɔ Ahitafɛlita makawandili-kan rɔ.”
Isirɛla mɔgɛ min bɛɛsi taranta nala anuna kumɛ la mansɛ wara ka anuna kumɛ fɔ a kilɛ fɛ wo wati rɔ, Abasalɔm ya a ma wo damasi la wo nya na le. Wo le ya a wara-koe diya Isirɛla mɔgɛnu ye.
I ye mɔgɔ makumala ala hakɛla ko la. Alla si mɔgɛ diyana-koe ban iko tunbinu si kɔn-gbɔɛ dɔn nya min. Hadama-dan bɛɛ niyi mani de iko ni-lafɛ kelan i yala.
Nyama min bi tagamana Yisa yarɔ anubɛ nyama min bi tagamana a kɔma, wonu ya gbele-gbelan dabira ko, “Mansa Dawudala dan, i ni sɛnɛ! Min bi nala Mari tɔgɛ rɔ, Allata duwɛ ni to wo kuma! Alla tanto!”
Anu ya a lasɔnkɔ tun ko, “A faga! A gbangban ka a faga kɔlɔma ma!” Pailɛti ya anu manyinika ko, “Wo ye a fɛ, n ni wola mansɛ gbangban kɔlɔma ma, wa?” Saraka-masɔla-wɛnu ya a yabi ko, “Mansa-gbɛrɛ sa ma bolo fɔ min bi Romu nyamanɛ kun na!”
A sa wo nya hali! Hali mɔgɛ bɛɛ mara foninya-fɔlɛ la kɔnɔ Allatala wo telenta. Iko a sɛbɛnɛ Allala kitabu do rɔ nya min, a ko, “Tonyɛ ye i bolo kuma tinɛ. Yoe ye i bolo kiti bɛɛ kun na.”
Mansa Sɔli ya Dawuda sɔ ko-wo-ko la, a si wo ma a kilɛ fɛ. Woletɔ Mansa Sɔli ya kun-tigiyɛ di a ma kɛlɛ-dannu tɛma. Ala kun-tigiya-sɔrɔn wo diyara Mansa Sɔlila kɛlɛ-dannubɛ ala mɔgɔ-banu ye.