I ma mɛ wɛ n fɛ fɔlɔn. Nde si sɔn kama wo rɔ, i ni to yilan-yilanna n fɛ, ado nde nyɛrɛ-nyɛrɛ ma n ta tinɛ lɔn? I bɔnsɔn minnu bi yan, wonu bi, i ni sɛgi anu na soe. Alamɛ Mari tora i fɛ ka ko-nyimɛ kɛ i ye.”
Mansa Dawuda ya a fɔ Sedoki ye ko, “Wo ni tɔn-kenkirɛ lasɛgi a gbɛ rɔ tun Yerusalɛm soe burɔ. Ni n di Mari ye, a si a ma, n ni na tɔn-kenkirɛ kɛ yen n yɛ la a gbɛ rɔ tun, yɔ!
Mansa Dawuda ya fani-bɔn min sɔ tɔn-kenkirɛ wola ko la, anu tara kenkirɛ wo sigi bɔn wo la. Anu ban wo la, anu ya saraka-mintantɛ anubɛ yisi-kima-sarakɛnu bɔ Alla ye.
N ba n miri ko-tenbinɛnu ma, n yisi si tinya. Fɔlɔ nun, mabɛ mɔgɔ-siyaman bi tala Alla Bato-Bɔn la. Ma tenbi tala, n sɔnɛ anu yarɔ. Anu sewanɛ, anu si a lawɔyɔ sewa-bɛti bɔ tinɛ.
Ko-yogomɛ min bi sigila ma la, ma yogenu kana wonu ma ma rasɛ-kunya la. Hali ma dɛ ra ara gborokan, ma si ma lasɔ tun. Hali pinpi burunnɛ ma ma bɛff, kɔnɔ Mari si waan raka ma ma waran!