A ma kin, mɔgɛ ni ko-nyimɛ yili sara ko-yogomɛ la. Anu bara ban denkɛ sinna n kɔrɔ n faga-koe la. Mari, i miri. Nde le sɔra i yakɔrɔ nun. N ya i madiya alako i ni ko-nyimɛ kɛ mɔgɛ kɛnu ye. N ya i madiya alako i fonde kana bɔ anu kuma.
Yisa ya a fɔ anu ye ko, “N Fa ya n sɔ ka kɛwɔli-nyimɛ siyaman kɛ wo ye. Wo ya wonu yen serr! Kɛwɔli-nyimɛ kɛ bɛɛsi rɔ, wo ye nyinina n mabonna nyamintanna ko la?”
Anu tara wo fɔ Mansa Sɔli ye tumɛ min, Mansa Sɔli ya a fɔ wonu ye ko, “Wo ta. Wo ni a yen wo nyɛrɛ yɛ la. Wo kɔma, wo si anubɛ ala sofa bi. Wo ni na anu na n ma, n ni a faga.”
Wo wati ya a taran, Dawuda ye a mirila ko, “Nfenna n ya kei kɛla kolo-fannu natanka wulɛ rɔ yan? Mɔgɔ-wo-mɔgɔ ma fenfen kankan a bolo-fannu tɔ. I wara a yen, kɛ ara nna ko-nyimɛ sara ko-yogomɛ la?