10 N si a fɔ Mari ye n sɛbɛ-kuna-wɛ la ko, “Ile Mari nyɔgɔn sa! Sɛnbɛ sa minnu na, i ni wonu nakisi sɛnbɛ-tiginu masibɛ ma. I si bolo-kolɔnnu tanka kensuntenu ma.”
Kɔnɔ Alla, i ye yakɔrɔ-mamɔɛ anubɛ tɔrɔyɛ rayenna i kolan le la. I ye mɔgɛnu dɛnbɛna wati bɛɛ. Min ti ke a nyɛrɛ kumafunfanna, wo si a nyɛrɛ latenbi ile Mari ma. I ye bolo-kolɔnnu dɛnbɛna wati bɛɛ rɔ.
Karagbɛlɛnu bi anuna faannu saganna anu lɛɛ rɔ ka anuna kalabɛnnu fanan tasagan bolo-kolɔnnu anubɛ makolamɛnu tɔgɔ rɔ. Ko-latelenni-kɛlɛnu faga-sɔgɛ ye anu na.
“E, Mari, nfen sifa ye duninya rɔ mɔgɛnu si min bato iko ile Mari. Yon sɛninyanɛ iko ile? Ma si i tanto ila kɛwɔli-makilannɛnuna ko la. Yon si ke kabana-koenu kɛla iko ile?
Ile min bi duninya mumɛ kun na, a bɛnta, mɔgɛ bɛɛ ni ile le gbiliya. A bɛnta, anu ni i gbiliya yati! Hɛnkilima-siyaman bi nyɔ kɔnɔ mɔgɔ-wo-mɔgɔ hɛnkili ma gbɛrɛn itɛ rɔ.