Wo kɔma, nde, mansɛ si a fɔ n bolo-nyimarɔ-mɔgɛnu ye ko, ‘N Fa Alla ara ata duwɛ layigi wole min kuma, wo na! Wo na mansayɛ sɔrɔn min tabɛnnɛ wo ye kebi duninya danta.
Ni mɔgɛ ya a kan-kɔ sɔ nde anubɛ nna karan la, nde, Hadama-dan wa na nta gbiliyɛ anubɛ n Fa Allata gbiliyɛ anubɛ melika-sɛnimɛnuta wati wa ke tumɛ min, nde fanan si n kan-kɔ sɔ wo tigi la.
“Alla ara anu fiyonya alako anu kana fen yen. A ara anu yisi gbɛlɛya alako anu hɛnkili kana ko nya-yen. Wo le si a ma, anu ti na a wara anu nakɛndɛya-koe la.”
Yisa ya a yabi ko, “Filipi, ma ara mɛ ma nyɔgɔn fɛ wona kati! I ko ha bi, i ma n lɔn, ba? Min bara nde yen, wo ara n Fa Alla yen. Ile ye a fɔla kama worɔ ko n ni n Fa Alla yira wo la?
Ma tenbi tele-makawanɛ wo makɔnɔna, ma ni to Alla gbiliyala duninya kɛ rɔ, ado ma yigi sanɛ tele wo kuma ko ma kisilɛ Yisa Kirasiti si na bɔ gbɛ rɔ wulɔn, mata Alla gbiliyanɛ, kɔni.