Mari ara a fɔ n ye ko, wɔli-belebele ye nde, ata wɔli-kɛlɛla ko la. Isirɛla mɔgɛ toe minnu tonɛ, a si wonu nasɛgi anuta gbiliyɛ rɔ kɔnɔ min kolo wo ko, a ko anu si ma waan la sibolenu ye alako duninya mumɛ la ni kisi.
“N fanu, wo ye kɛ mala nfenna? Wo hadama-den-nyɔgɛnu de male la! Ma ye yan ka kibara-nyimɛ lake wo ma. Wo ni bɔ ko-fuyi kɛnu tɔ ka wo yɛ lamunun Alla nimɛ ma min ya san-kole anubɛ dugu-kole anubɛ kɔgɔ-yi dan anubɛ fan min bɛɛ ye wonu tɔ.
kɔnɔ kaka, tonyɛ wo ara bɔ gbɛ rɔ nɛbinuna sɛbɛlɛnu tɔ. Sibole bɛɛ nara ke gbundi wo lɔnna Allala kumɛ fɛ, ado Alla ye nyɔ habadan! Woletɔ mɔgɛnu ni dɛnkɛninya a ma ka ala kumɛ bira.
Mari, yon ti kilan i la? Yon si a ban ila gbiliya-fɔ-koe ma? Ado nfan, i kelen pe le sɛnima. Sibole bɛɛ si na ka batolɛ kɛ i yakɔrɔ bawo mɔgɛ bɛɛ ara ila telenbagaya-kɛwɔlɛnu tayen.”