Ala tanban bɛɛ tɛgɛra ma sɔn-yogomɛnu denu ma. Ma hakɛnu denu ya a ma, a ramɔsɔkɔn-mɔsɔkɔnta. A gbesira alako male ni yisi-kimɛ sɔrɔn. Ala bosa-gbɛ le ya a ma, ma ara kɛndɛyɛ sɔrɔn.
I ye minnu yasere-masala kɛ la, i na-kelen-nyɔgɔ-bɛrɛbɛrɛ le wonu na. Hali i kebilɛ nyɛrɛ, anu bi dɛdɛ rasala i ma. Wonu denu bi i kan ma. Woletɔ hali anu bi kuma-teleka-telekɛnu fɔla i ye, i kana la anu na.
A ko a si kinikinɛ anubɛ madiyalɛ ladon Mansa Dawuda kegeyɛnu anubɛ Yerusalɛm kɛnu yisi rɔ. Anu ya min tasɔgɔ-sɔgɔ ka a faga, anu ba wo yen anu yɛ la, anu ni na to kinikinina mɔgɛ wo ma ka di wola ko la biribiri iko anuna den kelan wa faga. Anu si di iko mɔgɔ wa foo a sarɛ la.
“Wo kana fen-sɛnimɛ di wulinu ma bawo ala ban, anu si sɛgi wo kan ma ka wo kin. Wo kana kuru-da-gbɛlɛnu nakɛ kɔsɛnu kɔrɔ bawo anu si wonu tatɛntɛn anu kian kɔrɔ.
Kan tinɛ min tɔgɛ “Kun-kole,” anu kera nyɔ ma tumɛ min, anu ya Yisa gbangban kɔlɔma ma nyɔ anubɛ ko-yogoma-kɛla filɛ wonu, kelen a bolo-nyimɛ rɔ, kelen a bolo-maran rɔ.
Kɛlɛ-dannu banta Yisa gbangbanna kɔlɔma ma tumɛ min, wo kɔma, anu ya ala kurɛnu fara sigi tina nani. Anu ya ala duruku-kɔrɔ-don fanan bi. Duruku-kɔrɔ-don wo, a dan-gbere sa, a kara-yili sa.
Karan-dan doinu ya a fɔ a ye ko, “Ma ara Mari yen!” Tamasi ya a fɔ anu ye ko, “Ni n ma lɔntuma-pɛrɛ yen a kɔɛnnu tɔ ka n bolo-nɔlɔnɛ don lɔntuma-gbɛ wonu tɔ anubɛ ka n bole ladon a tɔnkɔn rɔ, nde ti la a la.”