Hananila den Nɛbi Yehu tara mansɛ taran ka a fɔ a ye ko, “I miri de! Alla gboyanɛ karagbɛlɛ minnu ye, a kin ka wonu dɛnbɛ, wa? I wara min ma kɛ la, wo ara Mari fonde bɔ i kan ma.
A hayu sa karagbɛlɛnu na, ado mɔgɛ min bi Mari sako kɛla, a si wo le gbiliya. Ale mɔgɔ-nyimɛ wo si a nyɛrɛ diyana-koenu boloka ka ala lanyiri latɔnbagaya hali koe min si na ma a tɔrɔya-koe la.
Ni wo ma ale Mari kan bira, n si to dila n yisi rɔ wola wasinteyɛla ko la. N si di biribiri! N ya-yi si n ya-denkɛ lafa bawo wole, Marita mɔgɛnu si taran biralɛ rɔ.
Yisa ya anu dama mafɛlɛn. A diminyara anu ma kɔnɔ a kinikinita anu ma fanan anuna yisi-gbɛlɛyɛla ko la. A ya a fɔ kei wo ye ko, “I ni i bole rasagan.” A ya a bole rasagan nkɛkuna, a kɛndɛyara kelenna!
Wole Ɛfɛsa-chɔchi-mɔgɛnu, wo ara min kɛ, n ya wo lɔn. Wo ara wɔlɔ-wɛ min kɛ anubɛ wo ara wo munyu nya min, n ya wo lɔn. N ya a lɔn ko wo ti sɔn mɔgɔ-yogenuna ko ma minnu bi a fɔla ko kilayɛ le anu na kɔnɔ kilaya ma anu na. Wo ara wonu kɔrɔbɔ ka a lɔn ko foninya-fɔlɛ le anu na.