89 Mari, ita kumɛ si to a gbɛ rɔ burubukai, ado a si to a gbɛ rɔ Arinyɛni tɔ fanan tolon!
A ara koe min bɛɛ kɛ tɛrr, fenfen sa wonu tɔ fɔ telenbagayɛ anubɛ lanayɛ. A ya tɔn-wo-tɔn di ma ma, wo telenni de ma ye.
Ata tɔnnu ti ban mumɛ! A ya wonu di ma ma telenbagayɛ anubɛ tonyɛ le la.
N bara ita tɔnnu karan nun. Bi ko ma wo la. I ya anu nadan de ko anu ni to tɛban!
Ila tɔn-kole ma fenfen na fɔ tonyɛ. I ye kiti sala telenbagayɛ min na, wo ti ban!
N ya a lɔn ko ila keninteyɛ si a laban de! Ila lanayɛ ye gbɛ le tɔ iko san-kole!
Ɔnde, binyɛ la si fɔsɔ, kɔn-fere si bɔ a su la kɔnɔ mata Allata kumɛ si to a gbɛ rɔ tolon!”
Wo ni wo hɛnkili to kɛ ko! Fananta san-kole anubɛ dugu-kole ye nyɔ, hali a nyantarani, a ti bɔ tɔn la fɔ tɔn bɛɛ da ni fa.
Kɔnɔ Allala kumɛ tonɛ habadan!” Ado nfan, kibara-nyimɛ min kawandili bɔra wo ye, wo le kɛ la.
Kɔnɔ Alla ara lanyiri kiri san-kolo-kurɛ anubɛ dugu-kolo-kurɛla ko la, telenbagayɛ si sigi kan min, ado male ye wo le makɔnɔna.