64 Mari, duninya fanɛ ita hinɛ la. N karan ita tɔnnu ma.
I ye yi labɔla san-kole rɔ ka kɔnkɛnu yi sa. Duninya lafanɛ ita duwɛ la.
E, Mari, n si i matɔgɔ! N nabila i kɛ-nyanu na.
N ban n nyɛrɛ fɛɛ-koe-bɛɛ rakaranna, i ya n denkun nna madiyalɛ rɔ. N karan i wara-koe ma.
A nyimayanɛ mɔgɛ bɛɛ ma. A hinante ala dali-fannu ma.
Mari, a sɔgɛ ye i la, n ni min ma, i ni n karan wo la. N kunyɛ sɔ kan-tina-latankanɛ la bawo n yogenu siya pɔ!
Koe minnu telennɛ, wo di Mari ye bɛrɛbɛrɛ-wɛ kɛ. Ala keninteya-dannatɛgɛbɛlɛ si duninya kɛ lafa le pen!
Anu si na a fɔ ko, ‘Ma ni Marita kɔnkɛ yɛlɛ wona ka ta ke Marita Bon-Sɛnimɛ ma, Isirɛla mɔgɛnuta Alla, kɔni. Ma si tagama nya min, Mari si wo yira ma la iko a ye nyinina a ma nya min. Marita karan si bɔ Yerusalɛm. A si kuma ata mɔgɛnu ye nyɔ le.’
Wo ni nta dunɛ bi ka wo sa wo kuma. Wo ni karan nde fɛ bawo n dinyanɛ, n famayiginɛ. Nba, wo si wo sulen worɔ.