151 Kɔnɔ ile Mari gbɛrɛnnɛ n ma. Ita tɔn fenfen ti ban.
Lafisayali sa ila sereyanu tɔ, ado a bɛɛ latelennɛ.
Ila telenbagayɛ si to burubukai! Tonyɛ le ila tɔn la dɛɛ!
Ila karan bɛɛ latelennɛ le! Hɛnkilimayɛ di n ma woletɔ n si to n niyi la.
N bi ko-wo-ko ladanna, i ye wo kalama. Hali i fɛ-yan n na pon, i ya n miriyɛ bɛɛ lɔn.
Minnu bi a rakelela, a gbɛrɛnnɛ wonu denu ma, minnu bi a rakelela tonyɛ la, kɔni.
Minnu yisi magboyanɛ, Mari gbɛrɛnnɛ wonu ma. Minnu yigi ara tɛgɛ, a si wonu nakisi.
Ma latanka-tinɛ anubɛ ma sɛnbɛ le Alla la. Ma tenbi tɔrɔyɛ rɔ, a rabɛnnɛ ma dɛnbɛn-koe la tuma-wo-tuma.
Mata Alla, ma si baraka bira i ye bui! I makawanɛ ye nya min, a di ma ye ka wo fɔ. I wara kabana-koe minnu kɛ, ma si wonu fanan takaran mɔgɛnu ye.
“Sunkurun-nasɔlɔnɛ si buyi bi ka den-kei sɔrɔn. Anu si a tɔgɛ rakele ko Imanuwɛli.” Tɔgɛ wo kɔrɛ le ko, “Alla ye ma fɛ.”
Musa ya a fɔ kɛ kɔma tun ko, “Hali sibolo-gbɛrɛkɛ-mɔgɛnu siya ka tenbi ma la, anuta bɛsɛnu sa anu dɛnbɛna iko mata Mari Alla ye ma fɛ nya min ka ma dɛnbɛ ni ma ya a tɔgɛ rakele wati min.